Η νοσταλγία μπορεί να γίνει «κλειδί» για το μέλλον αντί βουτιά στο παρελθόν
Την τελευταία δεκαετία η νοσταλγία καταλαμβάνει όλες τις πτυχές του ανθρώπου, από την πολιτική, τη μόδα, μέχρι και την τέχνη, με το άτομο να βουτάει στο παρελθόν για να ερμηνεύσει το μέλλον.
Μελέτες έχουν αποδείξει πως η νοσταλγία προέρχεται από τη μοναξιά που παράγει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η πλειοψηφία των ανθρώπων που επηρεάζεται είναι κάτω των 35 ετών, δηλαδή οι νέοι και όχι οι μεγαλύτεροι.
Αυτό το συναίσθημα συνδέεται με διάφορες αρνητικές εκφράσεις, όμως ο Clay Routledge του Business Insider διαφωνεί και τονίζει πως η νοσταλγία αυξάνει τα αισθήματα κοινωνικής σύνδεσης. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι η βουτιά στο παρελθόν βοηθάει τον άνθρωπο να αντλήσει δύναμη και να βρει τρόπο να επιβιώσει στο μέλλον.
Χαρακτηριστικά, φέρνει ως παράδειγμα την επανακυκλοφορία διάσημων τίτλων ταινιών και video games, όπως τα Star War ή Super Mario, αναφέροντας πως απέφεραν δισεκατομμύρια δολάρια στα έσοδα των εταιριών. Ταυτόχρονα, υποστηρίζει πως άνοιξε ο δρόμος σε νέους δημιουργούς για πιο πρωτότυπα έργα και ιδέες, που κάποτε μπορεί να απαγορεύονταν.
«Ο νοσταλγικός προβληματισμός αυξάνει τα αισθήματα έμπνευσης, ενθαρρύνει μια αισιόδοξη στάση για το μέλλον, βελτιώνει την αυτοεκτίμηση, ενισχύει τη δημιουργικότητα και προωθεί τα κίνητρα για την επιδίωξη σημαντικών στόχων ζωής. Το να σκεφτόμαστε τις αγαπημένες εμπειρίες που έκαναν τη ζωή μας ικανοποιητική, μπορεί να συμβάλει στην ανύψωση της αίσθησης του νοήματος και να μας ενεργοποιήσει ώστε να προχωρήσουμε μπροστά με συγκέντρωση, ενεργητικότητα και γενναιοδωρία», γράφει στο άρθρο του.
Ωστόσο, ο Clay Routledge ξεκαθαρίζει ότι η νοσταλγία χρειάζεται προσοχή, γιατί μπορεί να εγκλωβίσει το άτομο και να μην παρατηρήσει την πρόοδο που συντελείται. «Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι η ζωή ήταν καλύτερη τις προηγούμενες δεκαετίες είναι κατά προδιάθεση πιο νοσταλγικοί από εκείνους που έχουν μια λιγότερο εξιδανικευμένη άποψη για το παρελθόν», σημειώνει στο άρθρο του.
Θεωρεί λοιπόν, ότι η πλειοψηφία χρησιμοποιεί με θετικό πρόσημο τη νοσταλγία, αλλά δεν το συνειδητοποιεί, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζεται σε καταστάσεις, που θα έπρεπε να είχε λύσει.
Έτσι, τονίζει πως «οι επικριτές της νοσταλγίας πιθανότατα δεν καταλαβαίνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις νοσταλγικές αναμνήσεις τους με εποικοδομητικούς τρόπους για να τους βοηθήσουν να περιηγηθούν σε έναν αβέβαιο και δυναμικό κόσμο».
