Η κλιματική αλλαγή και ο εφησυχασμός που ακολούθησε την κρίση λειψυδρίας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μας έχει φέρει για μία ακόμη φορά αντιμέτωπους με το ενδεχόμενο να πούμε το νερό νεράκι. Το καμπανάκι του κινδύνου ηχεί ήδη στις νησιωτικές περιοχές, με τις εικόνες από υδροφόρες να μεταφέρουν το πολύτιμο αγαθό στους διψασμένους κατοίκους και τουρίστες να πυκνώνουν.
Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής η ΕΥΔΑΠ έχει καταστρώσει ένα σχέδιο τριών σημείων για την αντιμετώπιση του κινδύνου. Περιλαμβάνει μέτρα εκσυγχρονισμού του δικτύου, περιορισμού της κατανάλωσης και εναλλακτικά σενάρια υδροδότησης.
Ξεκινώντας από την Αττική, οι ταμιευτήρες της οποίας δεν βρίσκονται στα επιθυμητά επίπεδα τα τελευταία χρόνια, η διοίκηση της εταιρείας προχωρά σε προσθήκη υφιστάμενων αποθεμάτων, όπως της Υλίκης.
Ταυτόχρονα, η ΕΥΔΑΠ καλεί τους καταναλωτές να μην σπαταλούν το νερό, καθώς η κατανάλωση το τελευταίο εηξάμηνο έχει αυξηθεί κατά 8%. Αν το πρόβλημα συνεχιστεί, η διοίκηση της εταιρείας δεν αποκλείει να εντάξει στο σύστημα και νερό από τους παραπόταμους του Ευήνου.
Το πλέον οξυμένο πρόβλημα εντοπίζεται στα νησιά, όπου τα φράγματα έχουν στην κυριολεξία στεγνώσει. Επισημαίνεται πως στο Αιγαίο λειτουργούν συνολικά 57 μονάδες αφαλάτωσης, με πολύ υψηλό ενεργειακό κόστος.
Στην Κρήτη η παρατεταμένη ανομβρία έχει οδηγήσει το φράγμα Αποσελέμη, που υδρεύει πάνω από τον μισό πληθυσμό του νησιού και εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες, να διαθέτει μόνο 5,9 εκατ. κυβικά μετρα νερού από 25,3 το 2019!
Σύμφωνα με τον δήμαρχο Αρχανών-Αστερουσίων Μανώλη Κοκοσάλη το πρόβλημα δεν οφείλεται μόνο στην απουσία βροχών, αλλά και στην κακοδιαχείριση από την τοπική αυτοδιοίκηση και τους δημότες, που θεωρούν ότι το νερό είναι ανεξάντλητος φυσικός πόρος.
