Το 2023, το 6,8% του πληθυσμού της ΕΕ αντιμετώπισε σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση. Το μερίδιο αυξήθηκε ελαφρά σε σύγκριση με το 2022 (6,7%).
Μεταξύ των χωρών της ΕΕ, τα ποσοστά σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης διέφεραν ευρέως. Η Ρουμανία κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό με 19,8%, ακολουθούμενη από τη Βουλγαρία (18,0%), την Ελλάδα (13,5%), την Ουγγαρία (10,4%) και την Ισπανία (9,0%).
Αντίθετα, η Σλοβενία (2,0%), η Κύπρος (2,4%), η Σουηδία, το Λουξεμβούργο και η Εσθονία (όλα με 2,5%) ανέφεραν τα χαμηλότερα ποσοστά.
Ως ποσοστό σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης (SMSD) ορίζεται το ποσοστό του πληθυσμού που δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά ένα συγκεκριμένο αγαθό, υπηρεσία ή κοινωνικές δραστηριότητες και βιώνει αναγκαστική έλλειψη τουλάχιστον επτά από τα 13 είδη στέρησης (6 σχετίζονται με το άτομο και 7 σχετίζονται με το νοικοκυριό).
Σε επίπεδο νοικοκυριού, λαμβάνονται υπόψη δυνατότητες όπως η αντιμετώπιση απροσδόκητων εξόδων, η πληρωμή ετήσιων διακοπών μιας εβδομάδας μακριά από το σπίτι, η αντιμετώπιση καθυστερήσεων πληρωμών (υποθηκών ή ενοικίων, λογαριασμών κοινής ωφελείας, δόσεις δανείων), η οικονομική δυνατότητα για ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή χορτοφαγικό ισοδύναμο κάθε δεύτερη ημέρα, η θέρμανση του σπιτιού, η πρόσβαση σε αυτοκίνητο/βαν για προσωπική χρήση και η αντικατάσταση φθαρμένων επίπλων.
Σε ατομικό επίπεδο λαμβάνονται υπόψη η δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο, η δυνατότητα αντικατάστασης φθαρμένων ρούχων και παπουτσιών, οι δραστηριότητες αναψυχής, η συνάντηση με φίλους/οικογένεια για ποτό/γεύμα τουλάχιστον μία φορά τον μήνα.
