«Μαέστρο, σε ευχαριστούμε για τα πολύτιμα δώρα σου», γράφει ο Γιώργος Νταλάρας για τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη που έφυγε σήμερα πλήρης ημερών. Λίγες μέρες πριν κλείσει τα 100 του χρόνια, ο Μίμης Πλέσσας αφήνει πίσω του τεράστια παρακαταθήκη. «Βρείτε τα χιλιάδες διαμάντια που έθαψε στον κήπο της υπερπαραγωγικότητάς του», γράφει στο ίδιο κοινωνικό δίκτυο ο Φοίβος Δεληβοριάς, ενώ η ερμηνεύτρια Κλαούντια Ντέλμερ δηλώνει πως για εκείνη «υπήρξε από τους σημαντικότερους ανθρώπους» στη ζωή της.
«Θαύμα της φύσης και της δημιουργίας», γράφει με συγκίνηση στο Facebook η Γλυκερία, ενώ η ‘Αντζελα Γκερέκου, ηθοποιός και πρόεδρος του ΕΟΤ, θυμάται τις «σχέσεις αγάπης και πραγματικής φιλίας με τον Τόλη μας», που «πέρα από τα μαγικά τραγούδια σας … έγιναν πολύτιμοι δεσμοί με τις οικογένειες μας».
Ακολουθούν οι δηλώσεις των καλλιτεχνών που αποχαιρετούν με συγκίνηση τον μεγάλο μαέστρο:
Γιώργος Νταλάρας: «Αποχαιρετούμε με συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη τον Μίμη Πλέσσα. Έναν σπουδαίο συνθέτη και ιδιοφυή μουσικό, πολυσχιδή και δραστήριο πάντα, έναν πραγματικό ευπατρίδη. Μας αφήνει πλούσια και σπάνια κληρονομιά τη μουσική και τα τραγούδια του. Ο Μίμης Πλέσσας, στα πρώιμα χρόνια του, ήταν από τους πρωτοπόρους συνθέτες της σύγχρονης μουσικής και ιδιαίτερα της τζαζ. Όμως, τα εμβληματικά τραγούδια του ‘Δρόμου’ που έγραψε με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο θα είναι πάντα στη ζωή όλων μας και θα τροφοδοτούν και θα εμπνέουν γενιές και γενιές νέων συνθετών, μουσικών και τραγουδιστών. Μαέστρο, σε ευχαριστούμε για τα πολύτιμα δώρα σου».
Φοίβος Δεληβοριάς: «Ο Μίμης Πλέσσας είναι τόσο μέσα μας, που είναι εύκολο να τον πάρουμε ως δεδομένο: τόσες ταινίες με ανοιχτά αμάξια στις παραλίες, τόσα μεγάλα τραγούδια που μας πετυχαίνουν παντού και πάντα, τόσα μικρά τελετουργικά του βαθειά καταπιεσμένου λαϊκού ερωτισμού μας, τόσα μοτίβα σαν όνειρα που βλέπουμε στον ξύπνιο μας -που ξεχνάμε πόσο μεγάλος μουσικός βρίσκεται από πίσω τους. Τεράστιος πιανίστας -ο Gillespie, ο Coleman Hawkins και ο Lester Young κάτι ήξεραν επ’ αυτού-, εξαιρετικά ευρηματικός μαέστρος κι ενορχηστρωτής, μέγας μελωδός και εναρμονιστής, μουσικός δραματουργός από τους λίγους. Αν κάτι ουσιαστικό είχε να απαντήσει η Ελλάδα στον Μancini, στον Elmer Bernstein, στον Burt Bacharach ήταν αυτός. Ακούστε λίγο πώς διασκεύασε και πώς έπαιξε τον Αττίκ για τη Δανάη στον υπέροχο δίσκο του ‘67. Ακούστε προσεκτικά τα σάουντρακ του «Έγκλημα στα Παρασκήνια» ή του «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα». Ανακαλύψτε τους πιο υποτιμημένους κύκλους τραγουδιών του, όπως το «Μίλα μου για τη λευτεριά» ή «Τα χαμένα χρόνια». Προσέξτε πώς σεβάστηκε τους λαϊκούς ποιητές που του εμπιστεύτηκαν τον λόγο τους -προεξάρχων, φυσικά, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Βρείτε τα χιλιάδες διαμάντια που έθαψε στον κήπο της υπερπαραγωγικότητάς του. Και δώστε του μια πρώτη χειραψία γνωριμίας. Γιατί είναι επιτέλους η ώρα να τον γνωρίσουμε. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους αγαπημένους μου ανθρώπους της οικογένειάς του, χαίρομαι πολύ που στην «Ταράτσα» πριν ένα μήνα φτιάξαμε ένα πολύ προσωπικό αφιέρωμα προς τιμήν του, αγγίξαμε για λίγο κι εμείς την “ψυχή του πιάνου” του».
Κλαούντια Ντέλμερ: «Ο Μίμης, ο Μαέστρος, ο Πλέσσας άγγιζε και άγγιξε τόσες ζωές με την πηγαία και θαυμάσια μουσική του και το ίδιο και πέρα από αυτό ξεχώριζε τόσο μοναδικός στο πόσο δινόταν στους ανθρώπους, με τέτοια στοργή και ευγένεια … Αυτοί οι καλοί του τρόποι μου έδωσαν κουράγιο να προσπεράσω δύσκολες καταστάσεις. Σε μένα υπήρξε από τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή μου … Αρχικά μου χάρισε υπέροχα τραγούδια στο κοινό μας άλμπουμ και τόσες ζωντανές μουσικές συγκινήσεις, ύστερα ως νύφη με συνόδεψε στην εκκλησία στη θέση του πατέρα μου, τα πρώτα πρόσωπα που βλέπανε τα νεογέννητα παιδιά μου (4) στο μαιευτήριο ήταν το δικό του και της συζύγου του της Λουκίλας … και πάντα ήταν παρόν, διαθέσιμος, λαμπερός και γεμάτος αγάπη. Ήταν ευλογία στη ζωή μου… Στα τραγούδια του θα βρείτε όλα αυτά που μπορεί κανείς να εκτιμήσει και να αγαπήσει στη ζωή αλλά και σε αυτόν τον τόπο που τον γέννησε. Αιώνια η μνήμη σου. Σ’ ευχαριστώ για τα ανεκτίμητα δώρα που μου χάρισες».
Γλυκερία: «Θαύμα της φύσης και της δημιουργίας“!! Ένας οξυδερκής άνθρωπος, πανέξυπνος. Πέρα απ’ το ταλέντο ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων…Ο Μίμης Πλέσσας ήταν ένας τέλειος άνθρωπος. Η μουσική του γνώση και η άρτια δομή των τραγουδιών του καθιστά την τέχνη του διαχρονική και αιώνια! Καλό ταξίδι στο φως σπουδαίε μας!”
Άντζελα Γκερέκου: «Πριν λίγες ώρες … σταμάτησαν του ρολογιού οι δείκτες … για τον Μίμη μας… Ένα τεράστιο κεφάλαιο στη μουσική ιστορία της Ελλάδας… ο Σπουδαίος συνθέτης μας Μίμης Πλέσσας -στις 12 Οκτωβρίου θα γιόρταζε τα 100ά του γενέθλια … Οι σχέσεις αγάπης και πραγματικής φιλίας με τον Τόλη μας … πέρα από τα μαγικά τραγούδια σας … έγιναν πολύτιμοι δεσμοί με τις οικογένειες μας. Πέρα από τα μουσικά σου σπάνια δώρα που έδωσες σε όλους απλόχερα θα θυμάμαι πάντα την απαράμιλλη ευγένεια σου το ήθος τη γλυκύτητα σου… Σπάνια χαρίσματα. Η σκέψη μας δίπλα στην λατρεμένη σου Λουκίλα και στην κόρη σου αυτές τις δύσκολες ώρες του αποχωρισμού. Τίποτα όμως δεν τελειώνει εδώ … Το ταξίδι συνεχίζεται … Καλό κι Ευλογημένο ταξίδι στο φως αγαπημένε μας Μιμή!!! Αθάνατος».
