Δύσκολα την ξεχωρίζει κανείς μέσα στο πλήθος των ανδρών. Είναι μια μικροσκοπική φιγούρα στο βάθος.
Οι στρατιώτες διέταξαν τους άνδρες να γδυθούν και να μείνουν με το εσώρουχό τους. Ακόμα και κάποιους από τους ηλικιωμένους. Κοιτούν αυτόν που τραβάει τη φωτογραφία. Είναι σχεδόν σίγουρα ένας ισραηλινός στρατιώτης, σύμφωνα με το BBC.
Η εικόνα φαίνεται να δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον λογαριασμό Telegram ενός δημοσιογράφου με ισχυρές πηγές στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF).
Οι άνδρες φαίνονται καταβεβλημένοι, εξαντλημένοι. Το κοριτσάκι κοιτάζει αλλού. Ίσως κάτι που δεν βλέπει η κάμερα να έχει τραβήξει την προσοχή της. Ή ίσως απλά δεν θέλει να κοιτάξει τους στρατιώτες και τα όπλα τους.
Τα ανατιναγμένα από βόμβες κτίρια απλώνονται στο βάθος. Οι στρατιώτες ελέγχουν τους άντρες για όπλα, έγγραφα, οποιοδήποτε σημάδι ότι μπορεί να συνδέονται με τη Χαμάς.
Τόσο συχνά ο πόνος αυτού του πολέμου εντοπίζεται στη λεπτομέρεια. Η παρουσία του παιδιού, η έκφρασή του καθώς κοιτάζει αλλού, είναι μια λεπτομέρεια που θέτει τόσα πολλά ερωτήματα. Ποια ήταν; Τι της συνέβη; Η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από μια εβδομάδα.
Μια εβδομάδα με εκατοντάδες νεκρούς, πολλούς τραυματίες και χιλιάδες ξεριζωμένους από τα σπίτια τους. Παιδιά πέθαναν κάτω από τα χαλάσματα ή επειδή δεν υπήρχαν τα φάρμακα ή το ιατρικό προσωπικό για να τα περιθάλψουν.
Το BBC, σε συνεργασία με το αραβικό τμήμα του, άρχισε να ψάχνει για το παιδί. «Το Ισραήλ δεν επιτρέπει στο BBC ή σε άλλα διεθνή μέσα ενημέρωσης να έχουν πρόσβαση στη Γάζα για να κάνουν ανεξάρτητο ρεπορτάζ, οπότε το BBC εξαρτάται από ένα αξιόπιστο δίκτυο ανεξάρτητων δημοσιογράφων. Οι συνάδελφοί μας προσέγγισαν τις επαφές τους με οργανισμούς βοήθειας στο βορρά, δείχνοντας τη φωτογραφία σε μέρη όπου είχαν καταφύγει οι εκτοπισμένοι», σημειώνει το δημοσίευμα.
Εντός 48 ωρών ήρθε η απάντηση. Το μήνυμα στο τηλέφωνο έγραφε: «Τη βρήκαμε!»
Η Τζούλια Αμπού Ουάρντα, ηλικίας τριών ετών, ήταν ζωντανή. Όταν ο δημοσιογράφος του BBC έφτασε στην οικογένεια στην πόλη της Γάζας – όπου έχουν καταφύγει πολλοί από την Τζαμπάλια – η Τζούλια ήταν με τον πατέρα, τον παππού και τη μητέρα της.
Παρακολουθούσε ένα παιδικό με κότες που τραγουδούσαν, την ώρα που ακουγόταν και ένα ισραηλινό drone από πάνω.
Η Τζούλια εξεπλάγη όταν ξαφνικά βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής ενός ξένου.
Δεν φαινόταν να είχε τραυματιστεί κατά κάποιο τρόπο. Αλλά η έκφρασή της ήταν επιφυλακτική.
Στη συνέχεια, ο Μοχάμεντ, ο πατέρας της, άρχισε να λέει την ιστορία πίσω από τη φωτογραφία. Πέντε φορές η οικογένεια εκτοπίστηκε τις τελευταίες 21 ημέρες. Κάθε φορά προσπαθούσαν να ξεφύγουν από αεροπορικές επιδρομές και πυροβολισμούς.
Την ημέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία άκουσαν ένα ισραηλινό μη επανδρωμένο αεροσκάφος να εκπέμπει προειδοποίηση για εκκένωση. Αυτό συνέβη στην περιοχή Al-Khalufa, όπου οι IDF προχωρούσαν εναντίον της Χαμάς.
«Υπήρχαν τυχαίοι πυροβολισμοί από οβίδες. Πήγαμε προς το κέντρο του προσφυγικού καταυλισμού Τζαμπάλια, στο δρόμο προς το σημείο ελέγχου».
Η οικογένεια μετέφερε τα ρούχα της, μερικές κονσέρβες και λίγα προσωπικά αντικείμενα. Στην αρχή ήταν όλοι μαζί. Ο μπαμπάς της Τζούλια, η μητέρα της Αμάλ, ο 15 μηνών αδελφός της Χαμζά, ο παππούς, δύο θείοι και ένας ξάδελφος. Αλλά μέσα στο χάος, ο Μοχάμεντ και η Τζούλια χωρίστηκαν από τους άλλους.
Πατέρας και κόρη προχώρησαν τελικά με τη ροή των ανθρώπων. Οι δρόμοι μύριζαν θάνατο. «Είδαμε καταστροφή και πτώματα σκορπισμένα στο έδαφος», είπε ο Μοχάμεντ. Δεν υπήρχε τρόπος να σταματήσει η Τζούλια να βλέπει τουλάχιστον μερικά από αυτά.
Η ομάδα έφτασε σε ένα ισραηλινό σημείο ελέγχου. «Υπήρχαν στρατιώτες στα τανκς και στρατιώτες στο έδαφος. Πλησίασαν τους ανθρώπους και άρχισαν να πυροβολούν πάνω από τα κεφάλια τους. Οι άνθρωποι έσπρωχναν ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια των πυροβολισμών».
Οι άνδρες διατάχθηκαν να γδυθούν και να μείνουν με το εσώρουχό τους. Αυτή είναι μια διαδικασία ρουτίνας καθώς οι IDF ψάχνουν για κρυμμένα όπλα ή βομβιστές αυτοκτονίας. Ο Μοχάμεντ λέει ότι κρατήθηκαν στο σημείο ελέγχου για έξι με επτά ώρες. Στη φωτογραφία η Τζούλια φαίνεται ήρεμη. Αλλά ο πατέρας της θυμήθηκε την αγωνία της στη συνέχεια.
«Άρχισε να ουρλιάζει και μου είπε ότι ήθελε τη μητέρα της».
Η οικογένεια τελικά επανενώθηκε. Οι εκτοπισμένοι είναι στοιβαγμένοι σε μικρούς χώρους. Τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα στην πόλη της Γάζας όταν φτάνουν συγγενείς από την Τζαμπάλια. Η Τζούλια παρηγορήθηκε από τους ανθρώπους που την αγαπούσαν. Υπήρχαν γλυκά και πατατάκια, μια λιχουδιά που είχε αποθηκευτεί για τέτοιες στιγμές.
