Ο Ροντινέι που αδίκησε τον εαυτό του και οι αλλαγές που έγιναν νωρίς. Οι Πειραιώτες ρίσκαραν και έχασαν στη Λεωφόρο χωρίς να είναι τόσο κακοί, αλλά με σημαντικούς παίκτες να υστερούν. Οι ευθύνες του Πορτογάλου κόουτς και των παικτών…
Άλλη μία ήττα που “πόνεσε” πολύ τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και ουσιαστικά βάζει τέλος στα όνειρα για πρωτάθλημα. Δεν θα τα παρατήσουν οι Ερυθρόλευκοι αφού υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι το φινάλε, όμως όλοι γνωρίζουν ότι διαφορά 9 βαθμών πολύ δύσκολα ανατρέπεται σε αυτό το σημείο της σεζόν. Ειδικά χωρίς νίκες σε ντέρμπι, στα οποία οι Πειραιώτες δεν έχουν πανηγυρίσει ακόμα τρίποντο.
Η εικόνα του Ολυμπιακού δεν ήταν αυτή που περιμένουν οι οπαδοί του. Κι όμως η ομάδα του Καρβαλιάλ μπήκε καλύτερα στο γήπεδο και ήλεγχε το ματς στο πρώτο κομμάτι του αγώνα. Ο Πορτογάλος άφησε στον πάγκο τον Φορτούνη και εφάρμοσε ακριβώς το ίδιο πλάνο με το προηγούμενο ματς στη Λεωφόρο. Τότε που πόνταρε στην πίεση ψηλά και προβλήματισε τον Παναθηναϊκό (1-1), με τον Ρίτσαρντς να κάνει εξαιρετική δουλειά. Εντούτοις, αυτή τη φορά ο Φατίχ Τερίμ και οι παίκτες του ήταν πιο διαβασμένοι και απέφυγαν τα ατομικά λάθη σε κρίσιμα σημεία, σπάζοντας σαφώς πιο αποτελεσματικά την πίεση του Ολυμπιακού.
Τα πάντα “κατέρρευσαν” για τους Ερυθρολεύκους μετά το 1-0 του Παναθηναϊκού, με ένα γκολ που ήρθε… από το πουθενά. Οι Πράσινοι σημάδεψαν σε ολόκληρο το ματς την αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού και δικαιώθηκαν. Ο Κάρμο έδειξε καλά στοιχεία στο ντεμπούτο του αλλά δεν τον βοήθησε το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα δεθεί με τους συμπαίκτες του, ενώ αναγκάστηκε ως αριστερός στόπερ να συνεργαστεί με τους Ορτέγκα και Κίνι, οι οποίοι υστέρησαν. Ο πρώτος αντιμετώπισε πολλά προβλήματα από Παλάσιος, Κώτσιρα και Μπακασέτα, χρεώθηκε από νωρίς με κάρτα και έγινε αλλαγή στο ημίχρονο. Τίποτα δεν άλλαξε στο δεύτερο μέρος, καθώς από το πρώτο δευτερόλεπτο ο Παναθηναϊκός συνέχισε να χτυπά… πεισματικά στην πλευρά του διδύμου Κίνι-Κάρμο. Έτσι μπήκε και το δεύτερο γκολ, που ουσιαστικά τελείωσε το ματς.
Παρεμπιπτόντως, το γεγονός ότι το πρώτο γκολ ξεκίνησε από τα αριστερά δεν αναιρεί τη σοβαρή ευθύνη του δεξιού μπακ, Ροντινέι, ο οποίος “έχασε” εντελώς τον Μπερνάρ. Αδικείται πάντως ο Βραζιλιάνος από αυτή την αδράνεια, μιάς και για ακόμα ένα ματς ήταν από τους καλύτερους του Ολυμπιακού.
Δεν μπορεί κανείς να ψέξει τον Καρβαλιάλ για την ενδεκάδα που παρέταξε (όπως αναφέραμε παραπάνω, ήταν λογικό να ακολουθήσει την ίδια συνταγή με το πρώτο ματς στους 16 του Κυπέλλου), αλλά σίγουρα υπαρχουν ερωτηματικά για τη διαχείρισή του την ώρα του αγώνα. Ίσως βιάστηκε να αφαιρέσει από το παιχνίδι τον Αλεξανδρόπουλο και να γυρίσει σε 4-4-2 με επιθετικό δίδυμο Ελ Κααμπί-Ναβάρο. Η απουσία του Έλληνα άσου στέρησε από τους Ερυθρόλευκους σημαντικά τρεξίματα και είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη μάχη του κέντρου. Φάνηκε σα να πανικοβλήθηκε ο Καρβαλιάλ και… έτρεξε να γεμίσει την ομάδα του επιθετικογενείς παίκτες από την ανάπαυλα. Η συνταγή με δύο επιθετικούς απέτυχε και ο Καρβαλιάλ άλλαξε ξανά σύστημα βάζοντας τον Ποντένσε αντί του Ναβάρο.
Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου μάλλον θα ήταν καλύτερα ο Πορτογάλος να μην αλλάξει εντελώς το πλάνο του, που μέχρι εκείνο το σημείο δεν πήγαινε τόσο άσχημα ώστε να δικαιολογούνται οι τρεις αλλαγές στο ημίχρονο. Η είσοδος του Φορτούνη αντί του Ρίτσαρντς ήταν σωστή, αλλά έπρεπε ο Αλεξανδρόπουλος να παραμείνει στο ματς. Από εκεί και πέρα, αν ο Ολυμπιακός δεν έβρισκε το γκολ που αναζητούσε, θα μπορούσε ο Καρβαλιάλ στη συνέχεια να περάσει στο ματς Ελ Κααμπί και Ποντένσε, παίρνοντας δηλαδή τα ρίσκα του σταδιακά και όχι όλα… μαζεμένα από το ημίχρονο!
ΥΓ. Ο Κάρμο μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την άμυνα, ειδικά παίζοντας ως δίδυμο με τον Βέζο, ενώ ο Τσικίνιο ήταν εξαιρετικός και προσθέτει στην ομάδα στοιχεία που δεν μπορεί να δώσει κανείς άλλος στο ρόστερ.
