Μέχρι στιγμής οι αντάρτες προελαύνουν ανενόχλητοι στη Συρία. Την Παρασκευή, το κομβόι των οχημάτων της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ – Σαμ και των συμμάχων της βρέθηκε έξω από την πόλη Χομς, μόλις 100 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Δαμασκό.
Η προέλαση αυτή της συμμαχίας των τζιχαντιστών και των ανταρτών της αντιπολίτευσης έχει αφήσει άναυδους πολλούς παρατηρητές αλλά και περιφερειακές δυνάμεις, αλλά το κυριότερο, τον ίδιο τον Μπασάρ αλ Άσαντ και το καθεστώς του. Η τζιχαντιστική οργάνωση ξεκίνησε την πορεία της από τον θύλακα στον οποίο έκανε κουμάντο στα νοτιοδυτικά της χώρας και πέρασε στο Χαλέπι, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας και έπειτα στη Χάμα, άλλη μια μεγάλη πόλη 80 μίλια νοτιότερα από τον στρατηγικό οδικό άξονα, τη λεωφόρο M5.
Μέχρι στιγμές οι πιστές στον Άσαντ στρατιωτικές δυνάμεις έχουν παρουσιάσει αμελητέα αντίσταση. Μισο-εκπαιδευμένοι αστυνομικοί έχουν κληθεί να αναλάβουν υπηρεσία, με προβλέψιμο αποτέλεσμα. Λίγο πριν οι αντάρτες φτάσουν έξω από τη Χάμα, ο υπουργός Άμυνας της χώρας χαρακτήριζε την αμυντική γραμμή του συριακού καθεστώτος, «απόρθητη». Λίγο αργότερα, ο συριακός στρατός δικαιολογούσε την οπισθοχώρησή του με το επιχείρημα πως ήθελε «να προστατέψει τις ζωές των πολιτών».
Λίγοι βέβαια πείστηκαν από τη συγκεκριμένη δήλωση, ιδιαίτερα από ένα καθεστώς που έχει προκαλέσει χιλιάδες θανάτους αμάχων από όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη χώρα πριν 13 χρόνια. Οι ειδικοί περιγράφουν τον στρατό του Άσαντ σαν ένα συνονθύλευμα από κακό ηθικό, λιποταξίες και διαφθορά. Η άτακτη οπισθοχώρησή του άφησε στα χέρια των τζιχαντιστών και των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, τανκ, πολύπλοκους εκτοξευτήρες ρουκετών από τη Ρωσία αλλά ακόμα και μαχητικά αεροσκάφη.
«Το ερώτημα είναι κατά πόσο μπορούν να αξιοποιήσουν το momentum και να φτάσουν ως τη Δαμασκό» αναφέρει αναλυτής. Η τζιχαντιστική οργάνωση, είναι πρώην παρακλάδι της Αλ – Κάιντα, ενώ έχει κάνει προσπάθειες να αμβλύνει το σεχταριστικό της προφίλ αλλά και την ιδεολογία της. «Αν καταφέρουν να αποκτήσουν επαφή με τις κοινότητες των Αλεβιτών, τότε θα έχουν τελειώσει όλα, μιλώντας συγκεκριμένα για τη θρησκευτική μειονότητα, της οποίας μέλος είναι και ο ίδιος ο Άσαντ απ’ όπου και αντλεί την περισσότερη στήριξη.
Υπάρχουν αποδείξεις πολύ στενής επαφής και συνεργασίας των επαναστατικών δυνάμεων με τον Συριακό Εθνικό Στρατό της συριακής αντιπολίτευσης που στηρίζεται από την Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν οι τζιχαντιστές χρειάστηκαν ενισχύσεις ένα κομβόι του «Συριακού Εθνικού Στρατού» έσπευσε. Η Χομς, την οποία οι αντάρτες κατέλαβαν, είχε ξαναπέσει στα χέρια των επαναστατών και το 2014 και είναι ένας προθάλαμος για τη Δαμασκό καθώς και για τις παραθαλάσσιες περιοχές Λατάκια και Ταρτούς, όπου τον έλεγχο έχουν πιστές στο καθεστώς δυνάμεις.
Όποιος όμως περιμένει αποφασιστικές εξελίξεις τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες ίσως απογοητευτεί. Οι αντάρτες ίσως δεν πίστευαν ούτε οι ίδιοι ότι θα καταλάβουν το Χαλέπι τόσο γρήγορα, όταν εξαπέλυαν την επίθεσή τους την περασμένη εβδομάδα. Δεν είναι ακόμα καθαρό αν θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τον βαρύ οπλισμό που έπεσε στα χέρια τους, μετά την οπισθοχώρηση του στρατού του Άσαντ, ενώ οι επιτυχίες θα μπορούσαν να εκθέσουν τις βαθιές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των φραξιών της συμμαχίας.
Όσο ο κουρνιαχτός της ήττας στα πεδία των μαχών κατακάθεται, οι δυνάμεις του καθεστώτος αναμένεται να αντεπιτεθούν αλλά και να ενισχύσουν την άμυνά τους έξω από τη Δαμασκό. «Υπάρχει ένας συγκεκριμένος βαθμός απελπισίας και (σ.σ. το καθεστώς) συγκεντρώνει την άμυνά του γύρω από τα προπύργιά του. Το μεγάλο ερώτημα είναι τώρα τι θα κάνουν το Ιράν και η Ρωσία» λέει άλλος αναλυτής.
Η Μόσχα, βασικός υποστηρικτής του καθεστώτος Άσαντ παρέχει σχεδόν το σύνολο του οπλισμού που έχει γύρει την πλάστιγγα στη σύγκρουση καθεστώτος και ανταρτών υπέρ του πρώτου. Τώρα όμως έχει στρέψει το βλέμμα της στην Ουκρανία, όμως δεν είναι πιθανό να εγκαταλείψει στη μοίρα της τη Συρία. Το ίδιο και η Τεχεράνη, που παρά το γεγονός πως έχει αποδυναμωθεί από τη σύγκρουση της με το Ισραήλ, θα κάνει ό,τι μπορεί έπειτα από δεκαετίες στήριξης της οικογένειας Άσαντ.
Παράλληλα υπάρχουν και οι δυνάμεις του Κόλπου, οι οποίες είναι πιθανότερο να στηρίξουν… τον «διάβολο που ήδη γνωρίζουν» από εκείνους για τους οποίους δεν έχουν ιδέα, ιδιαίτερα όταν οι κύριες δυνάμεις των ανταρτών είναι τζιχαντιστικές.
