Το Τριφύλλι έπεσε στην… παγίδα του Λουτσέσκου στην Τούμπα. Ο Ρουμάνος κέρδισε στο πρώτο του ντέρμπι τον Τούρκο κόουτς, ο οποίος παραδόξως είδε την ομάδα του να καταρρέει μετά την ισοφάριση και τους παίκτες του να κάνουν αμέτρητα λάθη.
Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να φύγει έστω με την ισοπαλία από την Τούμπα, αλλά αυτό δεν θα έλεγε την αλήθεια για την παρουσία των δύο ομάδων στο ντέρμπι. Το σύνολο του Τερίμ δεν μπορεί να έχει ως πειστική δικαιολογία τις απουσίες για το γεγονός ότι σε μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού δεν έκανε σωστά ούτε τα βασικά, πέφτοντας με… μαθηματική ακρίβεια σε κάθε παγίδα που του έστησε ο ΠΑΟΚ.
Ο Λουτσέσκου μπορεί να υπερηφανεύεται ότι νίκησε τον Τερίμ στη μάχη των πάγκων, χτυπώντας με επιτυχία στα αδύναμα σημεία του Παναθηναϊκού. Αμφότερες οι ομάδες επιχείρησαν να πιέσουν ψηλά, με εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα όμως. Ο Παναθηναϊκός δεν έκλεψε ούτε μία φορά την μπάλα κοντά στην αντίπαλη περιοχή και ελάχιστες στον χώρο του κέντρου. Ο ΠΑΟΚ αντιθέτως το κατάφερε… άπειρες φορές σε ζώνες υψηλού κινδύνου για την αντίπαλη άμυνα. Δίνοντας τόσο χώρο στον φετινό Δικέφαλο, μάλλον δεν έχεις ελπίδα!
Χάθηκε το μέτρημα με το πόσες φορές οι παίκτες του Παναθηναϊκού “πούλησαν” την μπάλα. Από λάθος του Ντραγκόφσκι προήλθε το φάουλ και εν συνεχεία το πρώτο ακυρωθέν γκολ του ΠΑΟΚ. Από λάθος του Αϊτόρ έγινε το 1-0 για τον Δικέφαλο. Από λάθος του Αράο προήλθε το δεύτερο ακυρωθέν γκολ των Ασπρόμαυρων και τέλος, από λάθος του Κώτσιρα ξεκίνησε η φάση για το τελικό 2-1! Και δεν ήταν μόνο αυτά, αφού ο Μλαντένοβιτς έχασε την μπάλα σε πολλές περιπτώσεις, όπως και ο Ούγκο, που ρίσκαρε αρκετά με τις πάσες του και ίσως αυτός ήταν ο κύριος λόγος που βγήκε εκείνος από το ματς στο ημίχρονο και όχι ο Γεντβάι (σ.σ. ο Τερίμ ήθελε να φέρει τον Αράο στα στόπερ για να προσθέσει τον Τσέριν στα χαφ).
Σίγουρα θα “βράζει” με τα τόσα αβίαστα λάθη των παικτών του ο Τούρκος τεχνικός, που όμως δεν είναι άμοιρος ευθυνών για τη μέτρια εικόνα και την ήττα στο ντέρμπι. Η ομάδα του απείλησε ελάχιστα, δεν είχε τρόπους ούτε φαντασία στο παιχνίδι της για να πλησιάσει την αντίπαλη εστία και έπρεπε να φτάσουμε στο 85′ για να κάνει… δύο επιθέσεις της προκοπής, από τις οποίες προήλθαν οι μεγάλες ευκαιρίες Μλαντένοβιτς και Γεντβάι.
Οι Πράσινοι ξεκίνησαν με τον Γερεμέγεφ αλλά ο ΠΑΟΚ τον έβγαλε πολύ εύκολα εκτός παιχνιδιού, καθώς ο Παναθηναϊκός δεν τον “τάισε” καθόλου. Παρά την έφεση του Σουηδού στο ψηλό παιχνίδι, βγήκε μόλις μία σέντρα με στόχο τον Γερεμέγεφ σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο. Το δε σχέδιο με τον Τζούρισιτς στην κορυφή στο δεύτερο 45λεπτο δεν βγήκε, χωρίς πάντως ο Σέρβος να είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για αυτό. Θεωρητικά η παρουσία του στην επίθεση θα βοηθούσε στο να βγουν συνεργασίες, εντούτοις κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Επιπλέον, χωρίς τον Γερεμέγεφ στη μεγάλη περιοχή, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε την επιλογή να καταφύγει στο ψηλό παιχνίδι, έστω ως έσχατη λύση.
Η ομάδα του Τερίμ πήρε επίσης χαμηλό βαθμό στην αμυντική λειτουργία, αφού ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχαν διαστήματα που έδειχνε παραδομένη στις ορέξεις του ΠΑΟΚ, αλλά οι Κωνσταντέλιας και Αντόνιο έχασαν μεγάλες ευκαιρίες για να πετύχουν τρίτο γκολ. Δεν ήταν τόσο οι επιστροφές της αμυντικής τετράδας το ζήτημα όσο τα εύκολα λαθη στο κέντρο, που έδιναν χώρο στην επιθετική τετράδα του ΠΑΟΚ να ξεδιπλωθεί και ανάγκαζαν τους αμυντικούς του Τριφυλλιού να… τρέχουν και να μη φτάνουν.
Όσο για τα θετικά της αναμέτρησης; Η καλή εμφάνιση του Μπακασέτα, ο Ντραγκόφσκι που δείχνει με το “καλημέρα” τις αρετές του και ο Μπερνάρ, που μαζί με τον Μπακασέτα ήταν οι μόνοι που προσπάθησαν να παίξουν κάθετα (από δύο δικές του δημιουργίες προήλθαν οι κλασικές ευκαιρίες στο φινάλε).
ΥΓ. Ο Παναθηναϊκός ισοφαρίζει με τον Μπακασέτα στο 51′ και αντί να ανεβάσει απόδοση μέσω της ανεβασμένης ψυχολογίας του, ξαφνικά “καταρρέει”. Κάνει “δώρο” δύο φορές την μπάλα στον ΠΑΟΚ, ο οποίος πετυχαίνει ακυρωθέν γκολ στο 54′ και ένα ακόμα που μέτρησε στο 56′. Συμπεριφορά που σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπει σε μεγάλη ομάδα!
