Η Ελλάδα από τον φόβο αποκλείστηκε πριν τα πέναλτι! Ο Ευάγγελος Μίχος αναρωτιέται πως γίνεται να μην δέχονται την κριτική (όχι ισοπέδωση…) όταν υπάρχει ξεκάθαρη αποτυχία, στέκεται στα λάθη του Ομοσπονδιακού προπονητή, αλλά και στα όσα “άκουσε” ο αρχηγός.
Η Εθνική Ελλάδας απέτυχε σε ένα τελικό για τον οποίο προετοιμαζόταν… δυο χρόνια τώρα. Απέτυχε και ο Γκουστάβο Πογέτ ως προπονητής της αφού ο ξεκάθαρος στόχος ήταν η πρόκριση στο Euro της Γερμανίας. Μιλάμε για μεγάλες αποτυχίες αφού και το… μονοπάτι ήταν το πιο βατό και οι δυο αντίπαλοι οι πιο εύκολοι που μπορούσαν να μας τύχουν. Συν το ότι στο πιο κρίσιμο ματς οι παίκτες σταρ της γαλανόλευκης… κρύφτηκαν ενώ γενικά οι περισσότεροι εμφανίστηκαν σε κακή κατάσταση! Αυτή είναι η πάσα αλήθεια, αρέσει δεν αρέσει η κριτική…
Για να εμφανιστούν, λοιπόν, από το βράδυ της Τρίτης διάφοροι ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ για να… κουνήσουν τα δάχτυλο και να αναλάβουν ρόλους υποστηρικτικούς είτε του προπονητή που απέτυχε, είτε της εθνικής ομάδας που απέτυχε, είτε των παικτών – “ψευτοηγετών”, είτε της προσπάθειας που κατατέθηκε σε μια ομολογουμένως αποκρουστική εμφάνιση (αν ξαναβάλεις το παιχνίδι στο βίντεο θα το…κάψει), είτε για να μην χαλάσει όλο αυτό που έχει “κτιστεί” εδώ και μια 2ετία στην γαλανόλευκη!!! Σε λίγο θα βγάλουν και… τρελούς όλους εκείνους που… έσκασαν γιατί μια σαφέστατα πιο ποιοτική ομάδα, κατάφερε να αποκλειστεί από την ομάδα που εξαρχής στόχευε στα… πέναλτι και ήταν απλώς η… ομάδα ενός μεγάλου παίκτη (Κβαρατσέλια), ο οποίος έγινε κι αλλαγή!
Το ότι απέτυχαν, δηλαδή το ότι έτρεχαν σχεδόν μόνοι τους και κατάφεραν να βγουν δεύτεροι, ασφαλώς και δεν τους κάνει άχρηστους, ούτε πως θα πρέπει να τα γκρεμίσεις όλα και … φτου από την αρχή. Η κριτική στην προκειμένη περίπτωση όμως, είναι σκληρή γιατί το διακύβευμα ήταν πολύ μεγάλο και η γαλανόλευκη σε έναν τελικό εμφανίστηκε πολύ κατώτερη ψυχο-πνευματο-σωματικά. Έτσι κι αλλιώς στο ποδόσφαιρο το ήμουν καλός αλλά άτυχος, δε σημαίνει τίποτα. Πόσο μάλλον προχθές που η εθνική δεν ήταν καθόλου καλή, που … πέταγε χαρταετό, με τακτική μηδενικού ρίσκου και πλάνο πουκαταστρατήγησε βασικές αρχές του ποδοσφαίρου!
Μην μας ζαλίζετε, λοιπόν, με την “τρομερή προσπάθεια”, με “κάτω τα χέρια από τα… παιδιά”, με τον “άδικο αποκλεισμό”, με την “ρωσικη ρουλέτα των πέναλτι”… Και μην πείς ή γράψεις τίποτα για τον (κυρίως) Μπακασέτα, τον Τσιμίκα, τον Γιακουμάκη, γιατί σε φάγανε… Φοβερά και τρομερά πράγματα δηλαδή… Καλώς ή κακώς το υψηλό κασέ, ο ρόλος, η προβολή ενός πρωτοκλασάτου ποδοσφαιριστή, εμπεριέχει και το κομμάτι της αδυσώπητης έκθεσης και της κριτικής , η οποία ορισμένες φορές μπορεί να είναι και υπερβολική μέχρι και απαξιωτική. Αυτή όμως, είναι η σύγχρονη πραγματικότητα και η σημερινή κοινωνία….
Τι τύχη να έχει και τι να πεις όμως, για μια ομάδα στην οποία ξέρανε πως δεν έπρεπε με τίποτα να πάνε στα πέναλτι αλλά εκεί κατέληξαν. Για μια ομάδα που δεν είχε προετοιμαστεί για αυτή την διαδικασία αλλά την λούστηκε. Για έναν εμμονικό κόουτς, που λειτουργεί περισσότερο με το ένστικτο και την δική του κοσμοθεωρία, σίγουρα όχι τεχνοκρατικά και ο οποίος δεν υπολογίζει σε βασικές ποδοσφαιρικές αρχές. Για έναν προπονητή/εκλέκτορα τύπου Πογέτ του οποίου αποφάσεις/κλήσεις /ενέργειες/ δηλώσεις συχνά έχουν την…οσμή παρασκηνίου, όντας εγκλωβισμένος και στις πιέσεις ή συμβουλές που δεχόταν.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΝΑΛΤΙ
Όταν παίζεις φοβικά/συντηρητικά, χωρίς πλάνο και χωρίς να… νιώθεις τότε μέχρι και ο… Σεγκελια του Παναιτωλικού θα κάνει πάρτι αριστερά! Μου μεταφέρθηκε από άνθρωπο που ήταν στη Τιφλίδα, εντός της Εθνικής ομάδας, κάτι το συγκλονιστικό: “είχαμε αποκλειστεί ήδη πριν ακόμη ξεκινήσει η διαδικασία των πέναλτι!! Από τον φόβο και το άγχος μας…”! Αυτή βεβαίως κάπου είναι και η τύχη του ελληνικού ποδοσφαίρου αφού αρνούμαστε να ακολουθήσουμε το σύγχρονο επιθετικό ποδόσφαιρο! Παίζουμε από τις μικρές ηλικίες φοβικά συντηρητικά υπηρετώντας το… μισό μηδέν!! Αναχρονιστικό ποδόσφαιρο περασμένων δεκαετιών…
Στο δια ταύτα: ο Πογέτ μετρήθηκε στον πάγκο της Εθνικής και βγήκε… λίγος! Φυσιολογικά, λοιπόν, θα αποχωρήσει. Δεν μπορείς να ακυρώνεις/να μην διαχειρίζεσαι σωστά τον Κώστα Φορτούνη -και αγωνιστικά και ως αρχηγό- για να μην “χαλαστούν” ο Μπακασέτας και κάποιοι άλλοι διεθνείς. Δεν γίνεται σε αυτή την Εθνική να μην είναι ο Φορτούνης. Όπως δεν γίνεται να μην έχεις βρεις τρόπο να κάνεις ισχυρό κομμάτι του γκρουπ σου τον -“ποιητή της μπάλας ” – Κωνσταντέλια. Και να μην ξεκινάει σε μάτς όπως με την Γεωργία που ήξερες πώς θα έπαιζε φουλ άμυνα. Δεν γίνεται να ψάχνεις ένα γκολ για να πας στο Euro και να αγνοείς να έχεις εκτός τους ” καυτούς” Τζόλη και Παυλίδη που συνολικά στην σεζόν μετράνε 44 γκολ και 12 ασιστ! Δεν γίνεται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο να μην έχεις την ένταση στο παιχνίδι σου και συγχρόνως να μην ποντάρεις στην ατομική ενέργεια και στο συνδυαστικό, αγνοώντας εκείνους που το έχουν. Δεν γίνεται…
Ο ΙΔΙΟΣ, Ο ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ, ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΓΙΝΕ
Πάμε και στο… πράσινο κίνημα “κάτω τα χέρια από τον Μπακασέτα”! Ασφαλώς κι αν έπαιζε ακόμη στην Τουρκία δεν θα υπήρχε τέτοια ευαισθησία/προστασία από τους Έλληνες ρεπόρτερ. Στο κομμάτι εκείνο του κόσμου που τον έκρινε σκληρά: σαφώς και είναι ως επί το πλείστων οπαδοί του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, οι οποίοι σε αυτή την δύσκολη συγκυρία για τον κάπταιν της γαλανόλευκης βρήκαν την ευκαιρία ακόμη και να τον “μπεγλερίσουν”! Φρόντισε όμως και ο ίδιος να δώσει κάποια δικαιώματα με την στάση του. Στους ΠΑΟΚτζήδες με την προκλητική θεατρική του παράσταση στην Τούμπα. Στους ΑΕΚτζήδες γιατί θεωρούν πως τους “πούλησε” για τα λεφτά επιστρέφοντας Ελλάδα και πηγαίνοντας στο τριφύλλι. Και στους Ολυμπιακούς γιατί του χρεώνουν πως είναι το … αφανές πρόσωπο που ευθύνεται για το ότι ο Φορτούνης έφυγε από την Εθνική!
Για να είμαστε δίκαιοι: δεν φταίει για όλα ο Μπακασέτας. Είναι όμως, ο αρχηγός της γαλανόλευκης, ένας ρόλος που επιβάλει να έχεις μια καθολική αποδοχή, από τους οπαδούς όλων των ομάδων. Με την στάση σου, το προφίλ σου, την προσωπικότητά σου ως παίκτης του Παναθηναϊκού πρέπει να υποστηρίζεις τον ρόλο που έχεις στην Εθνική και όχι να προκαλείς … κόντρα ρόλο. Διαφορετικά το αφήνεις το περιβραχιόνιο της Εθνικής , αν δεν μπορείς να το…υπηρετήσεις και γίνεσαι περισσότερο αντιπαθής και λιγότερο κοινά αποδεκτός. Όπως για παράδειγμα ως αρχηγός της Εθνικής και ως… υπεράνω προσωπικότητα, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αναλάβει και πρωτοβουλία για να… γυρίσει ο Φορτούνης στην γαλανόλευκη και να λυνόντουσαν οι όποιες παρεξηγήσεις δημιουργήθηκαν (αν ήταν όντως… ατυχείς παρεξηγήσεις και όχι κάτι πιο βαθύ)!!!
Κατά συνέπεια επειδή είσαι ο Μπακασέτας, είσαι ο αρχηγός/βασικός κι αναντικατάστατος/η πριμαντόνα αυτής της Εθνικής ομάδας, υπάρχουν και μεγαλύτερες απαιτήσεις αλλά και υποχρεώσεις. Όταν, λοιπόν, έρθει ο τελικός της μεγάλης Κρισης, όπως ήταν αυτός στην Τιφλίδα και είσαι τόσο κακός δημιουργικά (όχι γιατί έχασε το πέναλτι πάντως, αλλά γιατί… περπατούσε, για τις δυο ντουζίνες χαμένες κατοχές μπάλας, για τα δραματικά ποσοστά του σε xgoals και xassist, τις κακές εκτελέσεις στημένων, την αδυναμία του στο συνδυαστικό, στις μεταβιβάσεις & συνεργασίες)προφανώς και θα φας σκληρή κριτική. Και ευθύνεται ο ίδιος, κανείς άλλος. Λόγω Μπακασέτα την Τρίτη υπήρχαν στιγμές που η Εθνική έδινε τη εντύπωση πως έπαιζε με… δέκα!!
Όσον αφορά στην επόμενη ημέρα της Εθνικής Ελλάδας, η οποία έκανε…άλματα προς τα πίσω. Το μπαλάκι πέφτει στην ΕΠΟ, με την διοίκηση Μπαλτάκου να έχει ίσως το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στην αποτυχία της ομάδας. Τα λάθη της είναι πολλά και πολυ-επίπεδα (χωρίς προπονητήριο, με έναν Πογέτ που έπαιζε Τελικό και δεν ήξερε αν θα μείνει ή θα φύγει και κυρίως στεκόμενη ανίκανη να προστατέψει την ομάδα από τα… συλλογικά). Τώρα προέχει να βρεθεί ένας κανονικός προπονητής -άρα να εξασφαλιστεί και μπάτζετ για να τον φέρουν- έξυπνος/σοβαρός/προσωπικότητα/
Ακολουθήστε το news24world.com στο GoogleNews και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
