Την Παρασκευή 5 Ιανουαρίου η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έκανε μια αινιγματική δήλωση. Είπε ότι ετοιμάζει… «επιχειρησιακές λύσεις» για την Ουκρανία, για να ξεμπλοκάρει τα 50 δισ. της βοήθειας, δίχως να διευκρινίσει τι εννοεί. Η εμπόλεμη Ουκρανία, διαθέτει κάτι πολύ σημαντικό το οποίο αδημονούν να αποκτήσουν οι Ευρωπαίοι.
Υπενθυμίζεται ότι μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο toy 2023, πολλοί Ευρωπαίοι είχαν εκφράσει τη βεβαιότητα ότι η ΕΕ θα έπαιρνε σίγουρα μια απόφαση σχετικά με τη χρηματοδοτική στήριξη της Ουκρανίας στις αρχές του 2024. Έτσι, συμφώνησαν να πραγματοποιήσουν μια έκτακτη σύνοδο κορυφής τη 1η Φεβρουαρίου.
Την ίδια στιγμή, τα ρωσικά ουκρανικά στρατεύματα αδυνατούν να απελευθερώσουν το σχεδόν 18% της ουκρανικής επικράτειας το οποίο κατέλαβε η Ρωσία μετά την επίθεση της 22ας Φεβρουαρίου 2022.
Τα εδάφη όμως αυτά, κρύβουν θησαυρούς ζωτικούς για τα μελλοντικά σχέδια της ΕΕ και αυτό φαίνεται πως δεν είναι αδιάφορο της ευρωπαϊκής βοήθειας. Πριν λίγες μέρες, άναψε φωτιές ο Γερμανός Χριστινοδημοκράτης βουλευτής Ρόντερικ Κιζεβέτερ και ε.α. συνταγματάρχης όταν δήλωσε πως τα κοιτάσματα λιθίου στην περιοχή Ντόνετσκ-Λουχάνσκ έπαιξαν επίσης ρόλο στον πόλεμο της Ουκρανίας, τα οποία τόσο η Ρωσία όσο και η Ευρώπη θέλουν να εξασφαλίσουν για την ενεργειακή μετάβαση.
Στη νέα έκθεση του Global αναφέρεται πως περισσότερες από 70 χώρες έχουν θέσει καθαρούς μηδενικούς στόχους και ακόμη περισσότερες έχουν δεσμευτεί να μειώσουν τις εκπομπές τους. Ωστόσο, αυτοί οι ευρέως διαδεδομένοι στόχοι για ένα πιο πράσινο μέλλον επιβαρύνουν τις προμήθειες φυσικών πόρων, ειδικά των ορυκτών που απαιτούνται για την παραγωγή τεχνολογιών μετάβασης ενέργειας, όπως τα ηλεκτρικά οχήματα και οι ηλιακοί συλλέκτες.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις η Ουκρανία έχει στα εδαφικά σπλάχνα της περίπου 500.000 τόνους του «μη ανανεώσιμου ορυκτού που καθιστά δυνατή την ανανεώσιμη ενέργεια». Όπως είχαν σημειώσει και οι New York Times, εάν ισχύουν αυτές οι εκτιμήσεις, τότε θα καταστήσει τα αποθέματα λιθίου της Ουκρανίας ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.
Το λίθιο είναι αναντικατάστατο για να δημιουργηθούν μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων λόγω της αποτελεσματικής αποθήκευσης ενέργειας ανά μονάδα βάρους. Έτσι, εκτιμάται ότι η αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης για το λίθιο θα εκτοξευτεί ακόμα και 4.000% τα επόμενα χρόνια.
Με την ΕΕ να έχει θέσει λοιπόν μηδενικούς στόχους ρύπανσης, το να γίνει μέλος της μια χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο είναι θείο δώρο. Γι’ αυτό και για τον Κιζεβέτερ, στόχος ολόκληρης της Δύσης πρέπει να είναι η Ουκρανία να απελευθερώσει το διεθνώς αναγνωρισμένο έδαφός της εντός των συνόρων του 1991.
Σύμφωνα με στοιχεία, της CIA, τα πέντε κορυφαία προϊόντα που εισάγονται στην ΕΕ από το 2022 είναι τα εξής: Ορυκτά καύσιμα, πετρέλαιο και προϊόντα απόσταξης (27%). Στην έκθεση του Global Data σημειώνεται ότι «πολλά από αυτά τα ορυκτά θεωρούνται κρίσιμα επειδή οι πόροι είτε είναι σε έλλειψη, είτε μονοπωλούνται από μεμονωμένες περιοχές είτε διατρέχουν κίνδυνο σημαντικής διακοπής της εφοδιαστικής αλυσίδας».
Συνεπώς, για τους Ευρωπαίους, για να μην καθυστερήσει η επίτευξη των στόχων της ενεργειακής μετάβασης -στη περίπτωση που η κρίσιμη προσφορά ορυκτών δεν μπορεί να καλύψει τη ζήτηση- θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τους υπόγειους θυσαυρούς. Το λίθιο μπορεί να το διαθέτουν οι Αμερικανοί και οι Αυστραλοί -δύο δυτικές χώρες- αλλά οι ευρωπαϊκές ανάγκες είναι τεράστιες.
Ο Κιζεβέτερ είναι απόλυτα ξεκάθαρος σε αυτό. «Υπάρχει επίσης ένα εξαιρετικά οικονομικό ερώτημα: Εάν η Ουκρανία διαλυθεί, το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι αν προχωρήσουμε πιο δυνατά τώρα. Και αν η Ευρώπη θέλει να ολοκληρώσει την ενεργειακή μετάβαση, χρειάζεται τα δικά της κοιτάσματα λιθίου. Τα μεγαλύτερα κοιτάσματα λιθίου στην Ευρώπη βρίσκονται στην περιοχή Ντόνετσκ-Λουχάνσκ», λέει απροκάλυπτα η Κιζεβέτερ.
Σε αντίθεση με την παλαιότερη γκάφα της Ούρσουλα να ανακοινώσει -κατα λάθος- δημόσια τις απώλειες της Ουκρανίας στον πόλεμο, και να το μαζέψει μετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Κιζεβέτερ, επέμεινε, υπενθυμίζοντας βέβαια, ότι πάντα η βοήθεια είχε να κάνει με την ελευθερία των Ουκρανών. Συνεπώς, δεν πρόκειται για λεκτικό λάθος, αλλά για προφανή έκφραση επιθυμιών του μπλοκ.