Η κυβέρνηση της Γαλλίας ανατράπηκε, αφού τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο γαλλικό κοινοβούλιο υπερψήφισαν την πρόταση δυσπιστίας της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος χρησιμοποίησε ειδικές εξουσίες για να επιβάλει την ψήφιση μέρους του προϋπολογισμού τη Δευτέρα.
Το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε αναταραχή -πολιτική και οικονομική- δεν προκαλεί σοβαρή ανησυχία μόνο στους γάλλους πολίτες. «Είναι εποχές βαθιάς παγκόσμιας αστάθειας», σχολιάζει το βρετανικό BBC.
Και η Γαλλία, μαζί με τη Γερμανία, θεωρείται παραδοσιακά η «ατμομηχανή» της ΕΕ από άποψη ιδεολογική και πολιτική.
Η Γαλλία δεν είναι η μόνη που σπαράσσεται από εσωτερικές πολιτικές διαμάχες. Η Γερμανία θα διεξάγει πρόωρες βουλευτικές εκλογές τον Φεβρουάριο, αφού η κυβέρνηση συνασπισμού της κατέρρευσε πρόσφατα. Η ΕΕ στο σύνολό της επηρεάζεται από τις εξελίξεις.
«Τι γίνεται με αυτή την αποφασιστική επίδειξη δύναμης και ενότητας που η Ευρώπη είχε ως στόχο να διατηρήσει απέναντι σε ένα επεκτατικό, επιθετικό Κρεμλίνο;», διερωτάται το BBC και συμπληρώνει: «Και πώς θα εκπληρώσει η Ευρώπη την υπόσχεσή της να παραμείνει αταλάντευτα στο πλευρό της Ουκρανίας, αν ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, μειώσει ή σταματήσει τη ροή στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο;».
Η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο γεμίζει ανησυχία την ΕΕ και την Ευρώπη ευρύτερα. «Πώς θα μπορούσε η συσσωρευμένη δυσαρέσκειά του για το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Ευρώπη και για τις ευρωπαϊκές (ανεπαρκείς) αμυντικές δαπάνες να μετουσιωθεί σε πολιτική πραγματικότητα;»
«Σε αυτή την καίρια στιγμή της γεωπολιτικής, η ηγεσία της ΕΕ απουσιάζει οδυνηρά. Το μπλοκ αρχίζει να αισθάνεται ακυβέρνητο, με την άνοδο πιο αυταρχικών, ρωσόφιλων ηγετών στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία και τη Ρουμανία – και τη γαλλική και γερμανική εξουσία αποδυναμωμένη και αφηρημένη», αναφέρει το δημοσίευμα.
Για τη Γαλλία, δεν διαφαίνεται πραγματικό τέλος στην πολιτική αστάθεια. Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα διορίσει έναν νέο πρωθυπουργό, αλλά ακόμα και τότε το κοινοβούλιο θα παραμείνει διαιρεμένο μεταξύ τριών πολιτικών μπλοκ, ικανών να κρατούν το ένα το άλλο σε ομηρία για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και τον νέο προϋπολογισμό.
Και εδώ είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο ό,τι συμβαίνει στη Γαλλία έχει σημασία πέρα από τα σύνορά της: Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Το δημοσιονομικό της έλλειμμα διογκώνεται πολύ πέραν των κανόνων της ΕΕ. Το γαλλικό δημόσιο χρέος είναι ομοίως εντυπωσιακό.
Αυτό είναι προβληματικό για τους γάλλους φορολογούμενους που ανησυχούν για το κόστος ζωής, και άβολο για την υπόλοιπη ευρωζώνη, που φοβάται τις επιπτώσεις της ζημιάς στη φήμη του νομίσματος, αν η Γαλλία εμφανιστεί εκτός ελέγχου.
Το επίσης «μεγάλο θηρίο» Γερμανία, εντωμεταξύ, η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, αντιμετωπίζει επίσης προβλήματα. Η άλλοτε ακμάζουσα εξαγωγική της βιομηχανία έχει πληγεί (ακόμη και πριν από τους εισαγωγικούς δασμούς που απειλεί ο Τραμπ από τον Ιανουάριο του 2025), ώστε κινδυνεύει να τραβήξει τους γείτονες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, που επί μακρόν χρησιμοποιούνταν από τη Γερμανία ως εργοστάσια, στην οικονομικά υποβαθμισμένη τροχιά της.
