Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας: «Σε 30 χρόνια θα είμαστε μόλις 7 εκατομμύρια οι φυσικοί ομιλητές»
Ο Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, ομότιμος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, σήμερα ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ με αφορμή την «Ημέρα ελληνικής γλώσσας» όπου και τόνισε ότι δεν πιστεύει πως πολύς κόσμος αγαπά την ελληνική γλώσσα, ειδικά όσοι δεν αγαπούν τον εαυτό τους.
Μάλιστα υπενθύμισε ότι η γλώσσα είναι κριτήριο της σκέψης μας χαρακτηρίζοντας παράλληλα «μη απειλητικούς» τους αγγλισμούς εκφράζοντας την αγωνία ότι μετά από τριάντα χρόνια οι φυσικοί ομιλητές των ελληνικών θα είμαστε μόλις επτά εκατομμύρια.
«Ένας όρος που τον θεωρώ πάρα πολύ βασικό είναι η γλωσσική ενημερότητα», ανέφερε ο Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, συμπληρώνοντας ότι ακόμη και στις εφημερίδες κανονικά κάθε μέρα πρέπει να μιλάμε και για τη γλώσσα.
«Αν μια εφημερίδα για παράδειγμα, γράψει “Βούλιαξε η Αθήνα” και δίπλα γράφει “Πλημμύρισε η Αθήνα”, το θέμα είναι τι μήνυμα περνάνε και πώς θα τα αποκωδικοποιήσει ο απλός καθημερινός Έλληνας που δεν πρέπει να παρασύρεται από τη δημιουργία εντυπώσεων», υπογράμμισε.
Μάλιστα, ανέφερε ότι η γλώσσα είναι μέτρο και κριτήριο της ποιότητας της σκέψης κάθε ανθρώπου και γι’ αυτό πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία συστηματικά.
«Πλημμυρίζει η γλώσσα μας από αγγλικούς όρους και πολλοί θεωρούν ότι κινδυνεύει. Για μας τους γλωσσολόγους δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί αν μια ξένη λέξη δε γίνει αποδεκτή από την πλειονότητα των φυσικών ομιλητών, περιθωριοποιείται. Μετά από τριάντα χρόνια λένε ότι θα είμαστε επτά εκατομμύρια, συρρικνώνονται οι φυσικοί ομιλητές», είπε ο Χριστόφορος Χαραλαμπάκης.
Σε ερώτηση που του τέθηκε σχετικά με το πόσο πιθανό είναι να ξεχάσουμε να γράφουμε εξαιτίας τον πληκτρολογίων και των κινητών τηλεφώνων απάντησε: «Εγώ πολλές φορές γράφω, έχω το μολύβι και το χαρτί και μετά τα περνάω στον υπολογιστή, διότι θέλω να σκεφτώ και όταν γράφουμε στο κομπιούτερ σβήνουμε πράγματα και δεν βλέπουμε την πορεία της σκέψης. Ας πούμε, έχουμε χειρόγραφα του Σεφέρη, του Ελύτη, του Παλαμά, όλων των μεγάλων ποιητών και λογοτεχνών και βλέπουμε την πορεία της σκέψης τους, τι έχουν σβήσει, τι έχουν προσθέσει. Αυτό το έχουμε χάσει σήμερα ως στοιχείο ύφους, αλλά ας μην προκαλούμε άγχος με μοιρολατρική άποψη για τη γλώσσα. Εγώ είμαι αισιόδοξος. Αρκεί να δείξουμε όλοι μας εμπράκτως ότι αγαπάμε τη γλώσσα. Αλλά εμπράκτως».
