Ο Ζακ Λεντέι έκανε πράγματα και θαύματα, το Μιλάνο είχε πολλές αντοχές και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τον Παναθηναϊκό που μακριά από το ΟΑΚΑ χάνει λάδια και ματς που πρέπει να κερδίζει.
Δεν γίνεται κάθε φορά να ανατρέπει διαφορές ο Παναθηναϊκός. Δεν θα παίζει, άλλωστε, συνέχεια στο ΟΑΚΑ για να παίρνει την απαραίτητη ώθηση από τον κόσμο και να γυρίζει ματς από το -20, όπως έκανε την περασμένη εβδομάδα με τη Ζάλγκιρις. Το προσπάθησε και στο Μιλάνο, να επιστρέψει από το -16 του 30, ο σπουδαίος Σλούκας έβαλε τρία σερί τρίποντα, όμως η Αρμάνι είχε… ράψει ήδη κουστούμι στους “πράσινους” και δεν θα πετούσε την ευκαιρία στα σκουπίδια. Ο Ζακ Λεντέι σε βραδιά για όσκαρ την πήρε από το χεράκι και τιμώρησε την υπεροψία των “πρασίνων”.
Ναι, ο ΠΑΟ πήγε στο Φόρουμ με τις γνωστές (σημαντικές) απουσίες: Λεσόρ, Γιούρτσεβεν, Γκριγκόνις. Είχε να αντιμετωπίσει, όμως, μια λαβωμένη από τραυματισμούς ιταλική ομάδα, που έπαιζε με ένα σέντερ και χωρίς τον καλύτερό της παίκτη (Μίροτιτς). Υπήρχε μια αίσθηση ότι εύκολα ή δύσκολα ο Παναθηναϊκός θα νικούσε τους Μιλανέζους, αλλά κάτι τέτοια στην Ευρωλίγκα τα πληρώνει ακριβά.
Αν δεν προσπαθήσεις, δεν ιδρώσεις και δεν το παλέψεις, χάνεις από τον οποιονδήποτε. Ρωτήστε και τη Μακάμπι, που την ίδια ώρα έτρωγε σφαλιάρα από την ουραγό Άλμπα. Ο Παναθηναϊκός δεν πήγε με σωστό σκεπτικό, βρήκε απέναντι του ένα πολύ μαχητικό γκρουπ με τον ΛεΝτέι αφηνιασμένο και τον Μεσίνα να πηγαίνει μέχρι την άκρη του πάγκου για να χρησιμοποιήσει όσους είχε και δεν είχε στη διάθεση του.
Δεν φτάνει λοιπόν ο οίστρος του Σλούκα, ή η κλάση του Ναν, ή τα ριμπάουντ του Ερνανγκόμεθ. Καθώς λείπουν οι δυο βασικοί σέντερ της ομάδας, είναι προφανές ότι απαιτείται υπέρβαση απ’ όλους. Αν εξαιρέσει, όμως, κανείς τους δυο σταρ που τα έδωσαν όλα και τη μαχητικότητα των Οσμάν-Ερνανγκόμεθ (κι αυτή … κατά διαστήματα) ο Παναθηναϊκός χρεώνεται με πολλά αρνητικά πρόσημα.
Η άμυνα του δεν μπόρεσε να σταματήσει όχι μόνο τον ΛεΝτέι, αλλά και τους υπόλοιπους παίκτες της Αρμάνι. Ο Σιλντς που πιέστηκε στην αρχή, βρήκε ρυθμό στο δεύτερο ημίχρονο σκοράροντας δυο-τρία φαρμακερά τρίποντα, ο Μπολμάρο έβγαλε πολλή ενέργεια, Μάνιον και Τόνουτ οργάνωσαν σωστά, ο Γκιλέσπι κέρδισε τις περισσότερες μάχες και ο άγουρος Καρούσο γράπωσε κρίσιμα ριμπάουντ.
Απ’ αυτούς έχασε ο Παναθηναϊκός.
Θέλει ή όχι ψηλό;
Κι ενώ οι παίκτες του Μεσίνα τα έδιναν όλα, εκείνοι του Αταμάν, έδειχναν μουδιασμένοι, χωρίς ενέργεια, πηγαίνοντας σχεδόν πάντα δεύτεροι στην μπάλα. Οι 87 πόντοι που δέχθηκε από την Αρμάνι, χωρίς μάλιστα τον Μίροτιτς, είναι πάρα πολλοί. Δεν ξέρουμε αν ο Αταμάν επιμείνει στην απόφαση του να μη πάρει η ομάδα του άλλο ψηλό, το πρόβλημα πάντως μέσα στο καλάθι είναι υπαρκτό γιατί:
- Ο Γκέιμπριελ είναι επιρρεπής στα φάουλ, άλλωστε και την περασμένη εβδομάδα που έκανε σπουδαίο ματς είχε τρία από το πρώτο ημίχρονο.
- Ο Ντίνος Μήτογλου δεν βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση του και σίγουρα δεν είναι “5”.
- Ο Κώστας Αντετοκούνμπο έχει χάσει σχεδόν όλη τη χρονιά μέχρι τώρα και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να παίξει.
Χωρίς αξιόπιστο σέντερ μοιάζει ανυπεράσπιστη η ρακέτα του, ο καθένας μπορεί να κάνει ντράιβ και να σκοράρει (θυμηθείτε πόσα λέι-απ έβαλαν στο τρίτο δεκάλεπτο και γενικά από την αρχή του ματς οι παίκτες της Αρμάνι) και μένουν μετέωροι οι χαρισματικοί γκαρντ που ακουμπούσαν την μπάλα στον Λεσόρ (αλλά και στον Γιουρτσεβέν) για να δημιουργήσουν ημικρανίες στον αντίπαλο.
Οι απώλειες των ψηλών δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Ειδικά του Λεσόρ, που παρακολουθεί τα ματς σαν θηρίο στο κλουβί, μη μπορώντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του καθηλωμένος στο σπίτι του. Ο Γάλλος δεν είναι ένας παίκτης που αντικαθίσταται εύκολα γιατί ήταν η δική του παρουσία που έκανε τον Παναθηναϊκό σκληρό και ανίκητο μέσα στο ζωγραφιστό και στα δυο κομμάτια του γηπέδου.
Προφανώς ο Αταμάν δεν είναι τυφλός για να μη βλέπει τη διαφορά. Η δυσκολία να βρει κανείς σέντερ αξιώσεων αυτή την εποχή είναι πολύ μεγάλη. Οπότε ο Τούρκος κόουτς προτιμά να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτούς, που έχει, αλλά κι εκείνοι οφείλουν να κάνουν διαδοχικές υπερβάσεις.
Δεν έφτανε το δίδυμο
Σλούκας και Ναν στο Μιλάνο σκόραραν μαζί 40 πόντους. Έδωσαν και 9 ασίστ. Δεν υπήρξε όμως κανείς να τους ακολουθήσει στο σκοράρισμα, καθώς ο Λορέντσο Μπράουν πρόσθεσε ένα ακόμη κακό ματς στο ενεργητικό του, ο Χουάντσο ήταν άστοχος και ο Γκραντ σε όχι μια βραδιά αντάξια του ταλέντου του.
Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τους ρυθμούς των γηπεδούχων, που έβγαζαν ένταση και περισσότερο πάθος στις διεδκικούμενες μπάλες, ειδικά στο εντυπωσιακό τρίτο δεκάλεπτο το οποίο η Αρμάνι κέρδισε με επί μέρους σκορ 27-13. Ο Σλούκας προσπάθησε με τα τρίποντα του να ξαναβάλει την ομάδα του μέσα στο κόλπο, ο Ναν έβαλε ένα ακόμη σουτ από τη γωνία, όλα τα υπόλοιπα όμως βρήκαν σίδερο, μαζί και οι όποιες ελπίδες του ΠΑΟ για επική επιστροφή!
Ο Αταμάν τα έβαλε μετά το ματς με τη διαιτησία, αλλά και ο ίδιος ξέρει ότι ήταν η ομάδα του που δεν μπόρεσε να ακολουθήσει.
Χάνει λάδια μακριά από το ΟΑΚΑ
Ήταν η 8η ήττα του Παναθηναϊκού μακριά από το ΟΑΚΑ σε 13 αγώνες. Καθόλου καλή επίδοση για τους πρωταθλητές Ευρώπης, που γνώρισαν μια ήττα η οποία τους πάει πίσω, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι μένουν και εκτός στόχων. Ο βασικός τους παραμένει το πλεονέκτημα έδρας το οποίο παραμένει -για αυτούς- ανοιχτή υπόθεση.
Μένουν ακόμη δέκα αγώνες για να τελειώσει η κανονική περίοδος και οι “πράσινοι” θα παίξουν τα έξι απ΄αυτά στην καυτή τους έδρα. Εξακολουθούν να κρατάνε την τύχη στα χέρια τους, θα πρέπει όμως να βελτιώσουν πάρα πολλά πράγματα στο παιχνίδι τους, ειδικά στην δύσκολη διαβολοβδομάδα που έρχεται (πριν από τη διακοπή του Φεβρουαρίου) στην οποία υποδέχονται διαδοχικά τη Φενέρ και την Εφές.
Ειδικά ο αγώνας με την φορμαρισμένη ομάδα του Γιασικεβίτισους είναι υψίστης σημασίας.
