Ο Ολυμπιακός επέζησε του δράματος και ο Βασίλης Σκουντής σχολιάζει το γαϊτανάκι του τρόμου με τη Φενέρμπαχτσε, το “Εγκλημα” του Ντόρσεϊ και την αντρίκεια στάση του Σάσα…
Στο πεδίο βολής της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού στα Δυο Αοράκια διαπράχθηκε τα χαράματα της 25ης Αυγούστου του 1972 η τελευταία εκτέλεση θανατοποινίτη στην Ελλάδα!
Και χθες, μετά από 52 χρόνια στο ίδιο μέρος, εκεί όπου από το 2008 δεσπόζει το κλειστό γήπεδο της Νέας Αλικαρνασσού, διαπράχθηκε ένα άλλο έγκλημα!
Ο Βασίλης Λυμπέρης εκτελέσθηκε με πυρ ομαδόν επειδή στις 4 Ιανουαρίου του 1972 έκαψε μέσα στο σπίτι του, στη Μεταμόρφωση Χαλανδρίου, τη γυναίκα του, τα δυο ανήλικα παιδιά τους και την πεθερά του!
Ο επιλοχίας και το “Tyler Time”
Τη χαριστική βολή στον στυγερό εγκληματία είχε δώσει ένας νεαρός επιλοχίας…
Τη χαριστική βολή στη Φενέρμπαχτσε την έδωσε ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, καταφέρνοντας το χτύπημα την κατάλληλη ώρα, καθόσον σήμανε η “Tyler Time”.
Εκτός από το προσωποπαγές στοιχείο βεβαίως αποτυπώθηκε και δίκην avant-première ή spoiler (όπως λένε πλέον οι γραμματιζούμενοι) το στίγμα της νέας σεζόν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ…
Το σκούξιμο του Τοσκάνο-Αντερσον
Μ’ άλλα λόγια, καλώς ορίσατε στον θαυμαστό κόσμο της γ@μ@μ@νης της EuroLeague κι ας σκούζει όσο θέλει ο Χουάν Τοσκάνο-Αντερσον στη Σιγκαπούρη.
Το εννοώ αυτό, μα περισσότερο το εννοούν και το αποδεικνύουν κιόλας κατά συρροήν ο Ολυμπιακός και η Φενέρμπαχτσε, που προτού καλά καλά προλάβουν να συνέλθουν από τις συγκινήσεις και τα παρεπόμενα του κυριακάτικου δράματος στο Ηράκλειο, θα κληθούν, το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου, να το ξαναπαίξουν!
Επτά θρίλερ, 17 πόντοι, ένα… Ομηρικό έπος!
Να ξαναπαίξουν ένα θρίλερ, άλλωστε είναι συνηθισμένοι σε δαύτα και εδώ, διάβολε, μιλούν τα νούμερα: τα επτά από τα τελευταία οκτώ μεταξύ τους ματς έχουν κριθεί με συνολική διαφορά 17 πόντων και μάλιστα τα δυο με τρίποντα στην εκπνοή!!!
Αναφέρομαι στους τρεις από τους πέντε αγώνες της συναρπαστικής σειράς των playoffs της σεζόν 2022-23 (78-82, 72-71 δια χειρός Σλούκα, 69-73), στους δυο της περυσινής κανονικής περιόδου (77-79, 84-81), στον μικρό τελικό του Final 4 του Βερολίνου (87-84) και στον χθεσινό τελικό του Τουρνουά Aegean Oμηρος College στο Ηράκλειο (73-70, δια χειρός Ντόρσεϊ).
Ε, δεν θα με εξέπληττε καθόλου, εάν με αυτή τη φάμπρικα που έχουν ανοίξει υπέκυπτε στον πειρασμό ο αρχαίος Έλληνας ποιητής να γράψει και ένα τρίτο Ομηρικό Έπος!
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Το τι συνέβη χθες και το τι (δεν) σημαίνει αυτή η νίκη για τον Ολυμπιακό ήδη έχουν σχολιασθεί ποικιλοτρόπως, άλλωστε όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος…
Οι Πειραιώτες επέζησαν του δράματος, γράπωσαν τη νίκη και συνυπολογιζομένων και των τεσσάρων απουσιών (Φαλ, Μιλουτίνοφ, ΜακΚίσικ, Εβανς) κοιτάζουν μπροστά με πρώτο προορισμό το Super Cup, που εμπίπτει κυριολεκτικώς στη λογική του “Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα”!
Πολλά θα μπορούσαν να επισημανθούν σχετικά με ένα ντέρμπι που κρίθηκε από buzzer και στο οποίο συντελέσθηκε ανατροπή από το -12 (38-50), καταλογίσθηκαν τρεις τεχνικές ποινές (Γιασικέβιτσους, Μπαρτζώκας, Βεζένκοβ) και οι διαιτητές από μόνοι τους ή παρακινούμενοι από τους προπονητές προσέφυγαν τέσσερις φορές στο replay φάσεων.
Το ποιόν και το ήθος του Βεζένκοβ
Προτιμώ ωστόσο, επειδή έτυχε κιόλας να είμαι αυτήκοος μάρτυς τείνοντας το μικρόφωνο της Cosmote TV μπροστά του, να σταθώ στην αντρίκεια στάση του Σάσα Βεζένκοβ.
Δεν ξέρω εάν έλαβε μονάχος του την πρωτοβουλία (που το θεωρώ ως επικρατέστερη εκδοχή) ή τον δασκάλεψαν, αλλά σε κάθε περίπτωση ο ξανθομάλλης φόργουορντ του Ολυμπιακού φανέρωσε το ποιόν του και δίδαξε ήθος!
Ζήτησε (όχι μία, αλλά) δυο φορές δημόσια συγνώμη από τον διαιτητή Νώντα Χριστινάκη και από τους φιλάθλους για την παρεκτροπή στη συμπεριφορά του, η οποία επέσυρε την τεχνική ποινή και συνάμα υποσχέθηκε ότι δεν θα ξαναπέσει σε αυτό το ολίσθημα.
Όταν η ένταση γιγαντώνεται και οι παλμοί ξεπερνούν τα όρια του συναγερμού, όχι ο Βεζένκοβ, αλλά ακόμη και ένας άγιος μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του και να υπερβεί τα εσκαμμένα.
Ο θανατοποινίτης και η χάρη
Ο Βεζένκοβ συνειδητοποίησε το παράπτωμα του, μετανόησε, τα είπε ντεκλαρέ και σε αντίθεση με τον θανατοποινίτη Λυμπέρ, αυτουνού του δόθηκε χάρη και αθωώθηκε παμψηφεί από την έδρα και τους ενόρκους!
Σε μια χώρα και σε μια εποχή στην οποία η ανάληψη ευθυνών και η δήλωση συγνώμης αποτελούν πολυτελή είδη εν ανεπαρκεία, ο λεγάμενος κράτησε μια ντόμπρα στάση η οποία τον τιμά, αναδεικνύει την (αθλητική και ανθρώπινη) ηθική του και μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση.
Τα υπόλοιπα (σουτ, ριμπάουντ, ασίστ και πάει λέγοντας), όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, θα τα βρει η υπηρεσία…
