Η αλλαγή των πλάνων στο σχέδιο του Ντιέγκο Αλόνσο με τους τραυματισμούς Μπαρτολομιέι Ντραγκόφσκι και των Φώτη Ιωαννίηδη και οι μικροί του Ολυμπιακού, Χρήστος Μουζακίτης και Μπάμπης Κωστούλας, που λίγο έλειψαν να πάρουν μόνοι τους το “ντέρμπι των αιωνίων”.
Λένε πως η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει, αν κρατήσουμε αυτό ως δεδομένο, τότε ο Ολυμπιακός δικαιούται να μιλάει λίγο παραπάνω από τον Παναθηναϊκό, για μια χαμένη ευκαιρία να κάνει δικό του το ντέρμπι.
Η αλήθεια είναι πως οι “αιώνιοι” είχαν τα δικά τους καλά διαστήματα στο 0-0 του ΟΑΚΑ, με τους “πράσινους” να δημιουργούν τις στιγμές τους στο πρώτο μέρος και τους “ερυθρόλευκους” να πιέζουν και να παράγουν τις ευκαιρίες τους στο δεύτερο.
Ο Αλόνσο είδε τον Ντραγκόφσκι να μένει εκτός μάχης, λίγο πριν τη σέντρα, ενώ πριν το ημίχρονο έχασε και το σημείο αναφοράς στην επίθεση, τον Φώτη Ιωαννίδη.
Ο Μεντιλίμπαρ προσπάθησε να βρει λύση στην απουσία του Τσικίνιο, ίσως του πιο επιδραστικού ποδοσφαιριστή του, στο παιχνίδι υψηλής πίεσης και έντασης.
Είχε στο μυαλό του Ολιβέιρα και Κωστούλα, ταλαντεύτηκε σύμφωνα με το ρεπορτάζ, επέλεξε αρχικά τον πιο έμπειρο Πορτογάλο.
Ο Λοντίγκιν και η εξάρτηση από τον Ιωαννίδη
Η απουσία του Νταγκόφσκι στέρησε από τον Παναθηναϊκό την ευκαιρία, να αρχίζει πιο ορθολογικά τις επιθέσεις από πίσω, μιας και ο Πολωνός είναι καλύτερος στα πόδια από τον Λοντίγκιν.
Το πρόβλημα έγινε αντιληπτό στο 35΄, ο Λοντίγκιν έκανε κακή απομάκρυνση, ο Ολυμπιακός έκλεψε, ο Ελ Κααμπί τον πέρασε, πλάσαρε στην εστία, προ της γραμμής έσωσε ο Ίνγκασον.
Στη γενική εικόνα των πρώτων 45 λεπτών, ο Παναθηναϊκός, έβγαζε μεγαλύτερη σιγουριά στο παιχνίδι του, επιχειρούσε κυρίως από αριστερά, επενδύοντας στις κακές επιστροφές του Ροντινέι, με αποτέλεσμα ο Κοστίνια να μένει μόνος απέναντι σε δύο αντιπάλους.
Ο τραυματισμός του Ιωαννίδη και η αντικατάστασή του, σαν να έβγαλε εκτός λειτουργίας, όλο τον Παναθηναϊκό, σαν να μην υπήρχε άλλο πλάνο ανάπτυξης, από τη στιγμή που η μπάλα δεν περνούσε από τον αρχηγό.
Η διορθωτική κίνηση και τα ρομπότ
Ο Μεντιλίμπαρ επενέβη στο αρχικό πλάνο στην ανάπαυλα, απέσυρε τον μέτριο Ολιβέιρα και έριξε στη μάχη τον Κωστούλα, ο οποίος έπαιξε τόσο στην… πλάτη του Ελ Κααμπί, όσο και στις πτέρυγες.
Ο Ολυμπιακός απέκτησε ταχύτητα, πίεσε σωστά ψηλά, έβγαλε μεγαλύτερη ένταση, πήρε τον έλεγχο του ματς, έδινε την αίσθηση πως θα έβρισκε το γκολ της νίκης.
Ο 17χρονος φορ έβγαλε και την τρομερή μπαλιά στον Μασούρα στις καθυστερήσεις, αν έμπαινε αυτό το γκολ, η συνεισφορά του θα ήταν μοναδική, βασισμένη και στα νούμερα.
Όλος ο κόσμος μιλάει για την ποιότητα των πιτσιρικάδων του Ολυμπιακού. Για την ώρα, κυρίως των Χρήστου Μουζακίτη και Μπάμπη Κωστούλα μιας και αυτοί έχουν πάρει πρώτοι τις ευκαιρίες, οι υπόλοιποι ετοιμάζονται, ο Μεντιλίμπαρ θα τους ρίξει στην… αρένα, όχι άναρχα, όπως πρέπει, τη στιγμή που πρέπει.
Μέχρι να συμβεί αυτό, αναλύουμε τα όσα συμβαίνουν τώρα. Αλήθεια, έχουμε καταλάβει τι έχει κάνει ο Μουζακίτης σε μια βδομάδα; Έπαιξε βασικός σε τρία ματς, ειδικά τα δύο τελευταία πολύ υψηλών απαιτήσεων και ήταν ο καλύτερος του Ολυμπιακού και στα τρία!
Στη διάρκεια του Pre Game του ντέρμπι, το μάτι μου “κόλλησε” σε ένα πολύ χαρακτηριστικό πλάνο. Μπροστά στις γεμάτες κερκίδες του ΟΑΚΑ από φίλους του Παναθηναϊκού, Μουζακίτης και Κωστούλας συζητούσαν άνετοι, με χαμόγελα. Έβλεπες χαλαρές φάτσες, σαν να μην συμβαίνει κάτι πρωτόγνωρο.
Έδιναν την εντύπωση πως το έχουν ξανακάνει, σαν να είναι ένα από τα πολλά “αιώνια” ντέρμπι που έχουν προηγηθεί. Κι όμως ήταν μόλις το πρώτο.
Αυτοί οι τύποι, είναι… άνιωθοι, συμπεριφέρονται σαν ρομπότ, δεν παίρνουν χαμπάρι, ούτε από αντίπαλο, ούτε από κερκίδα. Σαν να έχουν προγραμματιστεί.
Μπαίνουν, παίζουν, ακολουθούν πιστά το πλάνο, φεύγουν έχοντας κάνει τη δουλειά και σε αφήνουν να λες: “Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό”. Έλα όμως που συμβαίνει και θα πρέπει να μας χαροποιεί σαν φίλους του ποδοσφαίρου, πέρα από συλλογικές προτιμήσεις.
Αυτό είναι το υγιές ποδόσφαιρο, αυτό είναι το παράδειγμα, για τα χιλιάδες παιδιά που κάνουν τη δική τους προσπάθεια, στις Ακαδημίες όλης της επικράτειας.
Διαφορετική προσέγγιση
Επιστρέφω στο αγωνιστικό σκέλος και ολοκληρώνω με δυο λόγια για τις τοποθετήσεις των προπονητών. Ο Αλόνσο επικοινώνησε μια ικανοποίηση για τα όσα κατέθεσε η ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο, θεώρησε πως ένα καλό ημίχρονο, ήταν ικανό για να του δώσει ολόκληρο το ματς.
Ο Μεντιλίμπαρ μίλησε λίγο για τις ευκαιρίες του Ολυμπιακού και έμεινε περισσότερο, σε όσα δεν λειτούργησαν σύμφωνα με τα δικά του “θέλω”.
Ο Βάσκος είναι πάντα απαιτητικός, πολλές φορές σε υπερθετικό βαθμό, αλλά ίσως και αυτός να είναι ένας βασικός λόγος της επιτυχίας.
Και ένας ακόμη. Αντιμετωπίζει τους πιτσιρικάδες όπως τους έμπειρους, δεν τους διαχωρίζει. Αυτό είναι μήνυμα προς όλους. Οι πιτσιρικάδες ξέρουν πως αν δουλέψουν και αξίζουν, θα παίξουν.
Οι έμπειροι, αν δεν το ήξεραν, σίγουρα το έχουν μάθει πλέον. Αν δεν μοχθήσουν, αν δεν ακολουθήσουν με… ευλάβεια το πλάνο, θα χάσουν τις θέσεις τους από το νέο… αίμα και θα μείνουν να σκουπίζουν τον πάγκο. Ποδοσφαιρικά και δίκαια…
