Απίστευτη η ματσάρα στο ΣΕΦ, η Παρί κέρδισε με 19 λάθη και συνεχίζει να κουφαίνει την Ευρώπη. Μάθημα για τους ερυθρόλευκους που επέστρεψαν, την δάγκωσαν στο λαρύγγι, αλλά στο τέλος μια φάση τους χάλασε την ανατροπή της χρονιάς. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος
Λοιπόν, ας τα βάλουμε όλα σε μια σειρά:
Πριν ελάχιστα 24ωρα, μετά το τέλος του αγώνα Μονακό-Ολυμπιακός, σας έγραψα ότι η ομάδα του Πειραιά πρέπει σε ελάχιστον διάστημα να ετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει… καμικάζι. Και οι… καμικάζι κατάφεραν να “χτυπήσουν” ξανά, αυξάνοντας το τρελό σερί τους.
Αφού πρώτα έστειλαν τον Ολυμπιακό στα βάθη της κόλασης και κόντεψαν ξαφνικά να πάνε οι ίδιοι εκεί και ακόμη πιο βαθιά, σε ένα παιχνίδι που όπως εξελίχθηκε ήθελες να έχει λίγο ακόμα για να δεις.
Δεν χρειαζόταν να έρθει στο ΣΕΦ η Παρί για να καταλάβουμε τι ομάδα είναι. Και τι παίζει. Όποιος έβλεπε την τελευταία διετία ευρωπαϊκό μπάσκετ και όχι μόνο EuroLeague, γνώριζε τι να περιμένει από την τρελοπαρέα με τις πολλές αφάνες και την άφθονη τρέλα. Πριν δυο χρόνια οι περισσότεροι από αυτούς τους παίκτες κατέκτησαν με την φανέλα της Βόννης το Basketball Champions League.
Έφυγαν, άφησαν την Γερμανία και μαζί με τον προπονητή τους, Τόμας Ίσαλο πήγαν στο Παρίσι, για άλλο ένα θαυματάκι. Δικό τους το EuroCup και αυτομάτως η παρουσία στην EuroLeague. Ο Ίσαλο έφυγε για Μέμφις και ΝΒΑ, η παρέα ενισχυμένη έχει ήδη βγάλει μάτια στην κορυφαία διοργάνωση με κόουτς ένα παιδί που έπαιξε χρόνια στην Μπασκόνια και πλέον ξεκίνησε την καριέρα του με κοστούμι, τον Τιάγκο Σπλίτερ.
Η Παρί έκανε και στο ΣΕΦ τα δικά της για 33 λεπτά. Όσοι πήγαν από νωρίς στο γήπεδο, είδαν τα γαλλάκια να το απολαμβάνουν. Να κάνουν τα σουτάκια τους, να κάνουν μεταξύ τους διαγωνισμούς με σουτ από το κέντρο, να πετάνε την μπάλα ψηλά προς την οροφή για να δουν αν αυτή σκάσει και μπει καλάθι.
Οι τύποι αυτοί με τρέλες βγαλμένες από το σχολείο, μόλις αρχίζουν οι αγώνες μεταμορφώνονται σε μια μηχανή εκρηκτικού μπάσκετ! Κάποιοι συγκρίνουν την ως τώρα παρουσία της Παρί με εκείνη της Ζάλγκιρις το ’99, που στο τέλος πήρε την κούπα στο Μόναχο. Άλλα χρόνια, άλλο μπάσκετ, μια ομοιότητα.
Εκείνη η Ζαλγκίρις του Γιόνας Καζλάουσκας έτρεχε σαν δαιμονισμένη. Το ίδιο και αυτή η Παρί. Ο Ολυμπιακός είχε απωλέσει δυνάμεις (φυσιολογικά) στο Μονακό, είχε και απουσίες στην θέση των ψηλών. Αυτό άλλωστε φάνηκε και από νωρίς στο ματς. Με την μπασκετάρα της λοιπόν η γαλλική ομάδα επέβαλε όλους τους δικούς της νόμους, μέχρι που….
Επτά λεπτά δάγκωσε λαρύγγια
Ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν για τους φιλοξενούμενους. Πάνω τους έπεσε όλο το γήπεδο, για να ακολουθήσει ένα τρομερό 22-0 από την ομάδα του Πειραιά. Ένα σερί που δεν το περίμενε κανείς και μπορεί να μην αποδείχθηκε αρκετό για να κρατήσει την νίκη στο λιμάνι, όμως έδωσε και μάθημα στον ίδιο τον Ολυμπιακό πως δεν χρειάζεται να φτάνει να χάνει με 20 πόντους για να δαγκώσει λαρύγγια.
Γιατί αυτό έγινε. Πίεση, κλεψίματα, ήταν πέντε και έμοιαζαν να είναι δέκα στο παρκέ. Με Γκος- Βιλντόζα- Φουρνιέ και φρόντ λάιν Βεζένκοβ- Πίτερς οι οποίοι ατύχησαν να μπερδευτούν σε ένα επιθετικό ριμπάουντ που μπορεί να είχε δώσει διαφορετική κατάληξη στην αναμέτρηση. Ήταν ισόπαλο το παιχνίδι και ο Ολυμπιακός θα ανανέωνε την επίθεση. Δεν συνέβη. Ο Λο έβαλε τρίποντο ακολούθως και ουσιαστικά εκεί τελείωσε και το ματς.
To καλό σε αυτή την ιστορία, ήταν, πως οι Πειραιώτες γνώριζαν πολύ καλά τι θα βρουν μπροστά τους. Το κακό ήταν, ότι οι Γάλλοι το φρόντισαν από νωρίς. Μπήκαν με τον κλασικό εξοντωτικό ρυθμό τους και με το αδιάκοπο rotation του Σπλίτερ.
Αυτό βέβαια βοήθησε τους γηπεδούχους να συνέλθουν από το αρχικό σοκ, μιας και οι παίκτες που ήρθαν από τον γαλλικό πάγκο δεν έκαναν τα ίδια με την αρχική πεντάδα. Ο Φουρνιέ και ο Βεζένκοβ πήραν από νωρίς μπροστά και αν κατάλαβε κάτι ο κόσμος εύκολα, αυτό ήταν ότι ο Μπαρτζώκας θα έπαιζε συνέχεια με παίκτες που θα έδιναν ενέργεια.
Τα προβλήματα στους ψηλούς, έφεραν τον Παπανικολάου στο “5” με την έναρξη του δεύτερου δεκαλέπτου και ενώ ο Σόρτς είχε ήδη αρχίσει να δείχνει και στο Ειρήνης και Φιλίας τους λόγους που συζητάει όλη η Ευρώπη για αυτόν. Με δίδυμο γκάρντ Γκός- Βιλντόζα υπήρξε από νωρίς ένα διάστημα που η κόκκινη άμυνα φρέναρε την Παρί, η οποία κατά την προσφιλή της συνήθεια έβγαζε και επιθέσεις 5- 6 δευτερολέπτων.
Σε αυτό το διάστημα η παρουσία του Παπανικολάου ήταν αν μην τι άλλο συγκινητική παίζοντας σε τρεις θέσεις την ίδια στιγμή παλεύοντας με τον αντίπαλο ψηλό. Ο Σπλίτερ συνέχιζε τις μαζικές αλλαγές (κάπου ζαλίστηκαν και οι παίκτες), από την άλλη ο Μπαρτζώκας φρεσκάριζε συνεχώς την περιφέρεια και αν υπήρχε μια απορία στην ανάπαυλα, αυτή ήταν πως θα ήταν η ένταση των “ερυθρόλευκων” στο δεύτερο μέρος, μετά από το ταξίδι στο Μονακό και την ανεξάντλητη αντοχή της Παρί.
Εγκλωβισμένος!
Μόνο στο πρώτο μέρος η Παρί είχε 9 λάθη (τελείωσε με 19!), αλλά της αρέσει να παίζει έτσι. Δεν τους ενδιαφέρει να γλιστράνε, να σκοντάφτουν, να κουτρουβαλάνε. Τα παθαίνουν σε όλα τα ματς, αλλά είναι πολύ περισσότερες οι φορές που δεν τους προλαβαίνουν.
Και στην τελική, αφού έγραψα τα 9 γαλλικά λάθη, να πω ότι την ίδια στιγμή οι άνθρωποι είχαν πάρει 21 ριμπάουντ (τελείωσε με 40) και ο Ολυμπιακός μέσα στο σπίτι του, 11. Η επιθετικότητα των Γάλλων και η ποικιλία που εμφάνιζαν στην απειλή, έφεραν αποτέλεσμα και σε αυτό το παιχνίδι.
Ο Ολυμπιακός ήταν εγκλωβισμένος στο να κυνηγάει από την αρχή της αναμέτρησης. Δεν ξέρω αν ο Σπλίτερ φοβόταν ότι το τρομερό σερί της ομάδας του θα έσπαγε απέναντι σε έναν τόσο ποιοτικό και πολύ- πολύ πιο έμπειρο αντίπαλο, αλλά αυτό που είδαν και σε τούτη την αγωνιστική με τα μάτια μας, ήταν πως η Παρί παίζει μόνιμα στο ένα και μοναδικό της στυλ και κανείς δεν μπορεί να την περιορίσει.
Ο Μπαρτζώκας ψάχτηκε να βάλει ένταση στην ένταση ίσως για αυτό και να έπαιξε περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε ο Μακ Κίσικ. Όπως έγραψα και παραπάνω ο Έλληνας κόουτς προσπάθησε να διαχειριστεί κυρίως τους περιφερειακούς με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν ένταση και ρυθμό και στις δυο πλευρές του γηπέδου.
Όμως υποχρεώθηκαν ουσιαστικά να παίξουν το παιχνίδι της Παρί για πάρα- πάρα πολύ ώρα. Και η Παρί αυτό το κάνει καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρωλίγκα. Αφήστε που οι τύποι, αν δεν τους έβγαινε στο ΣΕΦ η άμεση απειλή των πρώτων δευτερολέπτων, στο δεύτερο μέρος ήταν εξαιρετικοί στο σκοράρισμα από μακριά.
Επαναλαμβάνω, όλα αυτά στα 33 υπέροχα για αυτούς λεπτά. Όμως και ο Ολυμπιακός από την μια έκανε μια απίστευτη αντεπίθεση και προσπέρασε, από την άλλη έδειξε ποιος πραγματικά μπορεί να είναι στην πολύ άγρια μορφή του μόνο για ένα 7λεπτο…
Ψηλός και Βελιγράδι
Για να δούμε λοιπόν που θα το πάει η Παρί… Της οποίας κάποιοι παίκτες έχουν ήδη μπει στο μάτι των μεγάλων. Οι Γάλλοι είναι πρώτοι και μόνοι στην βαθμολογία. Και πανάξια. Ο Ολυμπιακός δεν έπαθε κάτι κακό που έχασε από αυτή την ομάδα. Θα έχει τώρα την ελληνική του υποχρέωση και μετά θα πρέπει να πάει να παίξει στο Βελιγράδι με τον Ερυθρό Αστέρα.
Όμως πάνω απ’ όλα θα πρέπει να συνεχίσει το ψάξιμο για ψηλό παίκτη (πώς τα φέρνει ο άτιμος ο αθλητισμός και τι λεγόταν και γραφόταν όταν η ομάδα τους είχε όλους και τον Πετρούσεβ). Και αν υπήρξε και κάτι που αποτέλεσε και μάθημα ήταν ότι θα χρειαστεί να σκληρύνει κι άλλο η ομάδα για να αντιμετωπίζει καλύτερα σύνολα όπως η πυραυλοκίνητη Παρί.
