«Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει τελικά να αντεπιτεθεί; Τι θα συμβεί, αν εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να βομβαρδίσει το πολύτιμο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν;». Η «Jerusalem Post» αναλύει το πώς θα μπορούσε να κινηθεί η ισραηλινή πλευρά μετά τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, από την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ με συνολικά πάνω από 300 πυραύλους και drones να «χτυπούν» διαφορετικές τοποθεσίες του εβραϊκού κράτους.
Πώς θα δράσει η αεροπορία
Αρκετές ομάδες F-35 θα μπορούσαν να απογειωθούν με ξεχωριστά σχέδια πτήσης ώστε να χτυπήσουν διαφορετικές τοποθεσίες στην ισλαμική δημοκρατία σε βάθος ακόμα και 1.900 χλμ. μακριά από το Ισραήλ.
Σύμφωνα με την ανάλυση, ορισμένα από τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να πετάξουν κατά μήκος των συνόρων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας (παρά την αντίθεση αυτών των χωρών) και στη συνέχεια να διασχίσουν το Ιράκ (το οποίο επίσης θα αντιδρούσε).
Άλλα αεροσκάφη θα μπορούσαν να πετάξουν μέσα από τον εναέριο χώρο της Σαουδικής Αραβίας, χωρίς αυτό να είναι σαφές αν θα γινόταν με συμφωνία ή αντίθεση και του Περσικού Κόλπου.
Ο κύριος στόχος θα ήταν να εξουδετερώσουν την αεράμυνα του Ιράν, σχολιάζουν οι αναλυτές.
Μπορεί να φτάσουν ταυτόχρονα ή κατά κύματα (όπως έκανε το Ιράν τη νύχτα μεταξύ Σαββάτου και Κυριακής) για να εξουδετερώσουν πρώτα την αεράμυνα των Αγιατολάχ σε δεκάδες ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, προσεκτικά επιλεγμένες από τη Μοσάντ και τις μυστικές υπηρεσίες του IDF.
Η δουλειά της αεροπορίας του Ισραήλ θα ήταν να εξαλείψουν τη σοβαρή ασπίδα αεράμυνας του Ιράν, ένα πολύ πιο εξελιγμένο αμυντικό σύστημα από οτιδήποτε διαθέτει ο Λίβανος, η Συρία ή η Χαμάς.
Ανεξάρτητα από το αν τα F-35 θα πετούσαν σε συνδυασμό ή κατά κύματα, στο ενδεχόμενο χτύπημα του Ισραήλ εκτιμάται ότι θα συμμετέχουν τα F-15 eagles, τα F-16 falcons και τα εφοδιασμένα με βόμβες GBU-72 και άλλους πυραύλους F-35 που θα μπορούσαν να χτυπήσουν διάφορους στόχους.
Το επόμενο βήμα, κατά τη «Jerusalem Post», θα μπορούσε να περιλαμβάνει και δεύτερο κύμα μαχητικών με σκοπό να υπάρξει βαθύτερη διείσδυση στο έδαφος του Ιράν με τελικό στόχο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Fordow και στο Natanz.
Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις (IDF) θα μπορούσαν επίσης, σύμφωνα με την ανάλυση, να χρησιμοποιήσουν έναν σημαντικό αριθμό δικών τους βαλλιστικών πυραύλων εδάφους-εδάφους, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών και επίθεσης.
Ο «πυρήνας» των πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Fordow βρίσκεται 80 μέτρα κάτω από το έδαφος, βάθος που μπορεί να φτάσουν μόνο οι βόμβες «bunker buster» στο οπλοστάσιο των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν αρνηθεί κάθε αίτημα προμήθειάς τους που έχει καταθέσει το Ισραήλ.
Παρόλα αυτά, τονίζει η ανάλυση, μπορεί να μην είναι απαραίτητο να καταστραφεί ολοσχερώς μια εγκατάσταση για να καταστεί ανενεργή καθώς θα μπορούσε να επιλεγεί η διακοπή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, το «θάψιμο» των εισόδων και εξόδων, δηλαδή ο πρακτικός αποκλεισμός της από τον υπόλοιπο κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση, αφενός μια τέτοια επιχείρηση έχει σημαντικό κόστος, αφετέρου το Ιράν θα μπορούσε να πετύχει την κατάρριψη αεροσκαφών, σημειώνει η Jerusalem Post.
Άλλοι στόχοι
Το Ισραήλ θα μπορούσε, επίσης, να χτυπήσει τον αντιδραστήρα βαρέων μετάλλων στο Αράκ, το εργοστάσιο μετατροπής ουρανίου κοντά στο Ισφαχάν, ερευνητικούς αντιδραστήρες σε Μπονάμπ, Ραμσάρ ή Τεχεράνη αλλά και άλλες εγκαταστάσεις στις οποίες το Ιράν έχει μετακινήσει εξοπλισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο πυρηνικό πρόγραμμά του.
Η Jerusalem Post υπενθυμίζει ότι από τα μέσα του 2023 η υπηρεσία αντικατασκοπείας των IDF έχει συγκροτήσει μια νέα μονάδα με μοναδικό στόχο να συγκεντρώσει και να εξετάσει πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα μαζικό τραπεζικό χτύπημα στο Ιράν.
Στόχοι στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενεργειακές υποδομές εγκαταστάσεων των Φρουρών της Επανάστασης ώστε να «γονατίσουν» με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιήθηκε για στόχους της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, προσθέτει η Jerusalem Post.
«Ο κύριος λόγος για να μην επιτεθεί το Ιράν εδώ και χρόνια ήταν το πλήγμα που θα μπορούσε να δεχθεί η Ιερουσαλήμ από τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους. Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη υλοποιηθεί – συμπεριλαμβανομένης της Υεμένης- φαίνεται ότι υπάρχουν πολύ λιγότεροι λόγοι το σενάριο της επίθεσης στο Ιράν να μην υλοποιηθεί σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στιγμή εδώ και δεκαετίες» καταλήγει η ανάλυση.
