Ο επίσημος προϋπολογισμός για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2024 εκτιμάται στα περίπου 9.7 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό είναι κατά 15% μεγαλύτερο από το ποσό που είχε αναφερθεί το 2017 ως μπάτζετ, σύμφωνα με μελέτη ερευνητών του Saïd Business School της Οξφόρδης.
Η διαφορά έχει να κάνει κυρίως στον υψηλότερο από τον αναμενόμενο πληθωρισμό, όπως εξήγησαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι.
Σε κάθε Αγώνες το ήμισυ του προϋπολογισμού προέρχεται από το δημόσιο ταμείο και το υπόλοιπο από τον ιδιωτικό τομέα. Στην περίπτωση του Παρισιού, τα 2.1 εκατομμύρια δολάρια που δέσμευσε ο Εμανουέλ Μακρόν διατέθηκαν για στέγαση, γραφεία και αθλητικές εγκαταστάσεις και βοήθησαν 2.000 εταιρείες.
Το μπάτζετ για το Παρίσι ήταν πολύ συνετό συγκριτικά με το Λονδίνο που ξόδεψε 17 δισεκατομμύρια το 2012 ή το Ρίο ντε Τζανέιρο των 24.000.000.000 δολ για το 2016 ή το Τόκιο που έδωσε 28.000.000.000 δολ. το 2021.
Αυτοί είναι οι τρεις πιο ακριβοί θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες της ιστορίας.
Για την ιστορία, το μπάτζετ των Γάλλων είναι κατά 1.000.000.000 δολάρια μεγαλύτερο από τον ιστορικό μέσο όρο. Σίγουρα δεν είναι οι φθηνοί Αγώνες που υποσχέθηκαν αρχικά, οι τρικολόρ, οι οποίοι δεν έδωσαν ποσά για όσους έχουν αναλάβει την ασφάλεια του μεγαλύτερου αθλητικού ραντεβού του πλανήτη.
Κρατήστε πως δεν υπάρχει χώρα που να μη ξόδεψε για τους Αγώνες περισσότερα χρήματα από όσα είχε εκτιμήσει στην εκκίνηση της διαδικασίας, από το 1960 μέχρι σήμερα.
Φυσικά, η Ελλάδα δεν ήταν η εξαίρεση του κανόνα.
The Olympic Games in Paris cost half as much as the average.
Almost six times less than those in Beijing, and half of those in Athens. pic.twitter.com/81ibm3ie8E— Xavi Ruiz (@xruiztru) July 27, 2024
Κανείς δεν θέλει τους Ολυμπιακούς Αγώνες για τα έσοδα
Κατά την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ), οι συγκεκριμένοι ΟΑ αναμενόταν να δημιουργήσουν 181.000 θέσεις εργασίας και φορολογικά και κοινωνικά έσοδα, της τάξεως των 5.7 δισεκατομμυρίων.
Το θέμα είναι πως κανείς δεν διεκδικεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες για τα έσοδα. Το κάνει για πολιτικούς και γεωπολιτικούς λόγους. Για παράδειγμα, η Nότια Κορέα τους ήθελε το 1988 για να επιδείξει το οικονομικό της θαύμα (μετά την κατάρρευση έγινε και εξακολουθεί να είναι από τις πιο δυνατές οικονομίες του πλανήτη).
Το Παρίσι τους διεκδίκησε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015, για να δείξει τη δύναμη της γαλλικής δημοκρατίας και της πολυπολιτισμικής του κοινωνίας.
Ο νέος κανόνας της διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων
Με δεδομένο ότι όποιος αναλαμβάνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες βαραίνει τους πολίτες του με χρέη σε καιρούς δύσκολους για όλες τις οικονομίες, η ΔΟΕ αποφάσισε να ‘βγάλει’ από τη μέση τις ‘δημοπρασίες’. Έτσι, όταν ζήτησαν αυτούς τους 2024 το Παρίσι και το Λος Άντζελες, προκειμένου να «χτυπήσουν» η μια την άλλη και να εξοντωθούν αμφότερες οι πόλεις, η ΔΟΕ έδωσε τους έδωσε στους Γάλλους και αυτούς του 2028 στους Αμερικανούς.
Επίσης, η οδηγία είναι πως όσο αυτό είναι δυνατό, οι Αγώνες να φιλοξενούνται σε υπάρχουσες υποδομές, αντί του να δημιουργούνται ειδικές και μετά να καταρρέουν όπως κάναμε εμείς, με απαράμιλλη συνέπεια. Βέβαια, άλλες χώρες συντηρούν ό,τι έφτιαξαν για τους ΟΑ και τους εκμεταλλεύονται επιτυχώς δεκαετίες αργότερα.
Οι Γάλλοι έχουν ενημερώσει πως το Ολυμπιακό Χωριό θα διατεθεί σε πολίτες μετά τους Αγώνες (τα διαμερίσματα θα πουληθούν ή θα ενοικιαστούν). Επίσης, όλοι ευεργετούνται από το έργο καθαρισμού του Σηκουάνα (κόστους 1.4 δισεκατομμυρίων δολαρίων) και τις νέες γραμμές του τρένου.
