Στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, οι ισραηλινοί φράχτες αποδιοργανώνουν τη ζωή των Παλαιστινίων
Για να βρίσκεται στη δουλειά του στις 7 το πρωί, ο Μουράντ Χαλίντ πρέπει να φθάσει στο ισραηλινό σημείο διέλευσης στις 3. Κι όμως, κατοικεί μόλις μερικά χιλιόμετρα από τον φράχτη ασφαλείας που χωρίζει την Ιερουσαλήμ από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Όπως πολλοί κάτοικοι της Καφρ Άκαμπ, μιας συνοικίας της προσαρτημένης από το Ισραήλ το 1967 Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που βρίσκεται όμως από την άλλη πλευρά του φράχτη, ο 27χρονος άνδρας πρέπει να περιμένει υπομονετικά για μια «επιθεώρηση ασφαλείας που μπορεί να κρατήσει μια ώρα στο αυτοκίνητο» στο σημείο διέλευσης της Καλάντια.
Οι περιορισμοί στις μετακινήσεις αποτελούν εδώ και καιρό μέρος της καθημερινής ζωής των περίπου τριών εκατομμυρίων Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης. Όμως τα οδογράγματα και τα σημεία ασφαλείας έχουν πολλαπλασιαστεί αφότου ξεκίνησε ο πόλεμος στη Γάζα ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, που ξέσπασε από τη χωρίς προηγούμενο επίθεση της παλαιστινιακής ένοπλης οργάνωσης στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου. «Παραλύουν» την κυκλοφορία μεταξύ των πόλεων της Δυτικής Όχθης, λέει ο Αμπντάλα Αμπού Ράχμαχ, αξιωματούχος της Παλαιστινιακής Αρχής.
Οι διαδρομές ανάμεσα σε πόλεις και χωριά μπορεί να επιμηκυνθούν κατά πολλές ώρες, αναγκάζοντας τους Παλαιστίνιους να περιμένουν στα οδοφράγματα ή να κάνουν μακρές παρακάμψεις από μικρούς δρόμους.
Δεν επηρεάζουν τους 400.000 Ισραηλινούς οι οποίοι ζουν στους εβραϊκούς οικισμούς, που θεωρούνται παράνομοι από το διεθνές δίκαιο: αποφεύγουν τις παλαιστινιακές κοινότητες ακολουθώντας διαδρομές που έχουν κατασκευαστεί ειδικά για αυτούς. Για τον Άμερ αλ- Σαλαμίν, η διαδρομή μισής ώρας από το σπίτι του στη Ραμάλα μέχρι το Αλ Σάμου, το χωριό των γονιών του, έχει γίνει ένα «κοπιαστικό και εξαντλητικό» ταξίδι τεσσάρων ωρών.
«Προηγουμένως, πήγαινα εκεί κάθε Σαββατοκύριακο με τη σύζυγό μου και τα παιδιά μου. Αλλά τώρα, φοβάμαι πως μπορεί να συμβεί κάτι στη διαδρομή», εξηγεί ο 47χρονος λογιστής.
Μετά την επίθεση της Χαμάς, που οδήγησε στον θάνατο 1.160 ανθρώπους στην ισραηλινή πλευρά, στην πλειονότητά τους αμάχους, ο στρατός εξαπέλυσε μια τεράστια στρατιωτική επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας που προκάλεσε πάνω από 27.800 θανάτους, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Χαμάς, στην πλειονότητά τους αμάχων. Ο ισραηλινός στρατός έχει πολλαπλασιάσει επίσης τις επιχειρήσεις ασφαλείας στη Δυτική Όχθη, που μπορεί να αποκλείσουν δρόμους για πολλές ώρες.
Στη Δυτική Όχθη, τουλάχιστον 380 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις ή από εποίκους, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακής Αρχής. Εκατοντάδες άλλοι έχουν συλληφθεί.
Διαδικτυακό πανεπιστήμιο
Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως αυτά τα οδοφράγματα τοποθετούνται «ανάλογα με την ανάλυση της κατάστασης, προκειμένου να εγγυηθούν την ασφάλεια όλων των κατοίκων του τομέα».
Μια ομάδα του Γαλλικού Πρακτορείου έκανε πρόσφατα το ταξίδι από την Ιερουσαλήμ στην Τουλκάρεμ, περίπου 100 χιλιόμετρα στο βορειοδυτικό τμήμα της Δυτικής Όχθης. Για να φθάσει αποφεύγοντας τα οδοφράγματα, αναγκάστηκε να διασχίσει χωριά και να ακολουθήσει μικρούς εξοχικούς δρόμους. Η διαδρομή κράτησε πάνω από πέντε ώρες αντί για τις συνηθισμένες δύο ώρες, όπως για να φθάσει στην Τζενίν, λίγο βορειότερα. Οι ισραηλινές δυνάμεις κλείνουν επίσης τις εισόδους ορισμένων πόλεων, όπως στη Χουουάρα όπου ο δρόμος που έρχεται από τη Ναμπλούς, τη μητρόπολη του βορρά, είναι αποκλεισμένος.
Σύμφωνα με φωτογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου, οι κυριότεροι δρόμοι προς τα χωριά που περιβάλλουν τη Χεβρώνα έχουν κλείσει επίσης στην κυκλοφορία, αναγκάζοντας τους κατοίκους σε μακρές παρακάμψεις από μικρούς δρόμους. Η Λιν Άχμεντ, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Μπιρζέιτ, βόρεια της Ραμάλα, έκανε προηγουμένως διαδρομή μίας ώρας από την Τουλκάρεμ. Όμως «με τους αποκλεισμούς και την καταστροφή ορισμένων δρόμων προς την πόλη Τουλκάρεμ και τους καταυλισμούς» των προσφύγων, χρειάζεται στο εξής τρεις ώρες.
Απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές για να φθάσουν στην πανεπιστημιούπολη, το πανεπιστήμιο ξαναγύρισε στα διαδικτυακά μαθήματα, όπως πολλά άλλα στη Δυτική Όχθη. Οι ισραηλινοί φράχτες ασφαλείας υφίστανται από την πρώτη Ιντιφάντα (την εξέγερση κατά της ισραηλινής κατοχής) το 1987 και ο αριθμός τους αυξήθηκε στη διάρκεια της δεύτερης το 2000.
Περισσότεροι από 700 δρόμοι της Δυτικής Όχθης είναι αποκλεισμένοι από το 2000 από λοφίσκους χώματος, κιγκλιδώματα ή τσιμεντένια μπλοκ, εξηγεί ο Αμπντάλα Αμπού Ράχμαχ, επικεφαλής μιας ομάδας επιφορτισμένης με την επιτήρηση της δραστηριότητας των εποίκων.
