Ο Σάββας Τζιομπάνογλου γράφει για το άδοξο τέλος μιας ακόμη προσπάθειας του ΠΑΟΚ να μπει στο Champions League, που αυτή τη φορά ήρθε με τον πιο απρόσμενο και ίσως πιο επίπονο τρόπο.
Ο ΠΑΟΚ βρήκε έναν ακόμη τρόπο για να μείνει εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, ίσως τον πιο παράξενο από όσους έχει βιώσει στο παρελθόν και αυτόν που μοιάζει περισσότερο με…αυτοχειρία.
Δεχόμενος ένα γκολ στην τελευταία φάση του παιχνιδιού και ενώ κρατούσε την πρόκριση στα χέρια του. Και τι γκολ; Ενώ ο τερματοφύλακας του έχει ήδη διώξει την μπάλα και αυτή κοντράρει σε αντίπαλο μετά από διώξιμο του Μαντί Καμαρά που στο ντεμπούτο ως βασικός, ήταν ο δεύτερος καλύτερος ποδοσφαιριστής του Δικεφάλου στο γήπεδο.
Θα ήταν ο καλύτερος αν δεν αγωνιζόταν ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης. Ο Έλληνας αμυντικός πέτυχε ένα πανέμορφο γκολ που έβαλε για πρώτη φορά τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ και είχε και ένα δοκάρι. Το κλάμα του στο τέλος του αγώνα ήταν ένα έντονο ξέσπασμα που δείχνει πως βίωσε τον αποκλεισμό της ομάδας του. Αν σημαίνει κάτι παραπάνω θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
Έδωσε τα πάντα, αλλά δεν ήταν αρκετά
Ο ΠΑΟΚ ήξερε εξ αρχής ότι για να πάρει την πρόκριση θα έπρεπε να παλέψει και να μοχθήσει από το 1′ ως το 90′ και ακόμη περισσότερο απέναντι σε μια ομάδα από την φύση της επιθετική, με πολλά παιχνίδια στα πόδια της και με αντίστοιχες με τις δικές του υψηλές φιλοδοξίες. Το έκαναν αλλά τελικά δεν τους έφτασε δεχόμενοι την ισοφάριση στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.
Και ήταν δεδομένο ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο ΠΑΟΚ να αποκλείσει τη Μάλμε χωρίς να παίξει… Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να βρει τρόπους να είναι εξίσου επιθετικός με τους Σουηδούς, να τους πιέσει, να τους πληγώσει περισσότερο από ότι θα τον πληγώσουν εκείνοι και στο τέλος να μείνει αυτός όρθιος στο… ρινγκ.
Σε μια αναμέτρηση που όπως και το πρώτο παιχνίδι έμοιαζε με αγώνα πυγμαχίας ο Δικέφαλος η αλήθεια είναι ότι έφαγε πολλές. Δυο φορές στη Σουηδία και άλλη μία στην κανονική διάρκεια του αγώνα στην Τούμπα βρέθηκε πίσω στο σκορ, όμως και τις τρεις κατάφερε να βγει από τα σχοινιά και έστω και ζαλισμένος να επιστρέψει.
Έδωσε και αυτός όμως πολλές γροθιές στον αντίπαλο του και με τη βολίδα του Κουλιεράκη τον έριξε για πρώτη φορά στο καναβάτσο, αλλά αυτός ο… διάολος ο Νανάσι απάντησε σχεδόν αμέσως.
Το γεγονός ότι πήγε στο ημίχρονο προηγούμενος χάρη στο γκολ του Ζίβκοβιτς και έφτασε να κρατά την πρόκριση στα χέρια του μέχρι την τελευταία φάση των καθυστερήσεων δεν ήταν συγκυριακό. Οι Σουηδοί την πρώτη τους ευκαιρία την έκαναν στο 68΄και ήταν η μοναδική που δημιούργησαν μέχρι και τις καθυστερήσεις όταν τα έπαιξαν όλα για όλα και τελικά δικαιώθηκαν.
Έπρεπε να… «φάνε» την μπάλα
Σίγουρα οι παίκτες του Λουτσέσκου θα μπορούσαν – και θα έπρεπε- να… εξαφανίσουν την μπάλα. Με τα… αν δεν κάνεις δουλειά. Όμως αν ο Ντεσπόντοφ πήγαινε στο κόρνερ για να κερδίσει χρόνο αντί να προσπαθήσει να σουτάρει πριν την τελευταία επίθεση της Μάλμε τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Ή ακόμη περισσότερο αν δεν είχε μπερδευτεί με τον Σβαμπ και δεν έδινε το φάουλ από το οποίο προήλθε το γκολ της ισοφάρισης στο τελευταίο λεπτό του έξτρα χρόνου…
Είπαμε όμως με υποθέσεις δουλειά δεν γίνεται… Άλλωστε ο ΠΑΟΚ είχε τις ευκαιρίες και με το δοκάρι του Κουλιέρακη στο 57΄και το σουτ του Μουργκ στο 60΄να βγάλει νοκ άουτ τη Μάλμε αλλά δεν τα κατάφερε και στο τέλος το πλήρωσε. Η εικόνα στην παράταση ήταν μάλλον λογική με τους Σουηδούς που ήταν σαφώς πιο έτοιμοι, να δείχνουν ανώτεροι μέσα στο γήπεδο και να παίρνουν τελικά αυτοί την πρόκριση.
Οφείλει να μαζέψει τα… κομμάτια του
Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από μια ομάδα που ήταν χειρότερη του; Όχι σε καμία περίπτωση.
Μπορεί κανείς να πει ότι δεν πάλεψε μέχρι τέλους να κάνει την υπέρβαση; Ούτε και αυτό δεν υποστηρίζεται αν κρίνει κανείς από την κατάληξη του αγώνα.
Θα μπορούσε να είναι πιο έτοιμος στα παιχνίδια απέναντι στους Σουηδούς; Ίσως… Αν οι τελευταίες του ενισχύσεις έρχονταν νωρίτερα. Και ο Τσάλοφ που έκανε το ντεμπούτο του και ο Τισουντάλι που μπήκε για δεύτερη φορά αλλαγή δεν κατάφεραν να βοηθήσουν. Και αυτό όχι γιατί δεν είναι καλοί ποδοσφαιριστές αλλά γιατί πολύ απλά δεν έχουν ακόμη ενσωματωθεί στο σύνολο και στον τρόπο παιχνιδιού των υπολοίπων.
Η προσπάθεια του ΠΑΟΚ να μπει στην κυρίως φάση του Champions League –που εξελίσσεται σε μεγάλο πλέον απωθημένο- για μια ακόμη φορά έμεινε ημιτελής. Το ευρωπαϊκό ταξίδι όμως συνεχίζεται και οι πρωταθλητές οφείλουν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και την επόμενη εβδομάδα στην Τούμπα να βάλουν τις βάσεις για την πρόκριση τους στο Europa League, είτε απέναντι στην Τσέλιε, είτε απέναντι στους Σάμροκ Ρόβερς.
Το οφείλουν και στην προσπάθεια τους αλλά και στη δουλειά που έχουν κάνει μέχρι τώρα να διεκδικήσουν το καλύτερο δυνατό που μπορούν και να ψάξουν εκεί τη διάκριση.
