Βαγγέλης Ρωχάμης: Ήθελαν να κάνουν τη ζωή του ταινία – Γιατί στο τέλος έλεγε «όχι»
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης πέθανε σήμερα, 6 Φεβρουαρίου, στα 73 του χρόνια, ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο της Χαλκίδας. Δεν ήταν απλά ένας κακοποιός, δεν έγινε γνωστός ούτε για τις ληστείες, ούτε για τα χρήματα που έβγαλε από τη δράση του αλλά έχτισε το μύθο του και τον έμαθε όλη η Ελλάδα γιατί κανένα κελί δεν κατάφερε να τον κρατήσει φυλακισμένο.
Έμεινε στη φυλακή 22 χρόνια και κατάφερε να αποδράσει πάνω από δέκα φορές, με τακτικές που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε γουέστερν και χολιγουντιανές ταινίες δράσης. Έκλεβε κλειδιά και έφτιαχνε αντικλείδια με πλαστελίνες και αν αυτό δεν ήταν αρκετό, θα έβρισκε άλλον τρόπο για να βγει από της φυλακής τα σίδερα.
Η ζωή του, για την οποία όπως είπε στην τελευταία του συνέντευξη, δεν μετανιώνει, είναι μάλλον ο ορισμός της έμπνευσης για ένα βιβλίο ή μια ταινία. Κάτι που όμως, δεν έγινε ποτέ και όχι γιατί ο Βαγγέλης Ρωχάμης δεν είχε τέτοιες προτάσεις. Το αντίθετο.
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης, μετά την αποφυλάκισή του τον Απρίλιο του 2000, επέστρεψε στην Εύβοια, αφήνοντας πίσω τα «κατορθώματα» που τον έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο.
Αν και ο ίδιος φαίνεται ότι είχε γυρίσει σελίδα στη ζωή του, δεν ήταν λίγες οι φορές που τα τελευταία χρόνια είχε δεχτεί προτάσεις για να μεταφερθεί η ζωή του στη μεγάλη ή τη μικρή οθόνη. Αν και ήταν κατ’ αρχήν θετικά προσκείμενος, σκεπτόμενος την κόρη του και την μελλοντική του παρακαταθήκη σε αυτή, οι αρχικές αυτές συμφωνίες δεν τελεσφόρησαν ποτέ. Και ο λόγος ήταν απλός: Ήθελε η ιστορία του να αποτυπωθεί ακριβώς όπως την έλεγε ο ίδιος, ή καλύτερα «όπως ακριβώς έγινε» και ένιωθε ότι κανείς δεν μπορούσε να του το εξασφαλίσει.
Δεν ήθελε η πραγματικότητα να αλλοιωθεί από την εικόνα που ένας συγγραφέας ή ένας σκηνοθέτης θα είχε στο μυαλό του για εκείνον. Εξάλλου αν έναν πράγμα δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς για τον Βαγγέλη Ρωχάμη είναι ένα: η αυθεντικότητά του.
Το κίνητρό του δεν ήταν μάλλον ποτέ τα χρήματα, αν και έβγαλε πολλά, ίσως και γι’ αυτό δεν έμεινε στη συλλογική συνείδηση του κόσμου ως ένας «πλούσιος κακοποιός» αλλά ως «πεταλούδας».
Η ζωή του το αποδεικνύει. Όπως εξομολογήθηκε σε συνέντευξή του στο «Βράδυ» με τον Πέτρο Κωστόπουλο πριν από 16 χρόνια, η πιο επικερδής από τις ληστείες του ήταν μια που του απέφερε 60 εκατομμύρια δραχμές. Δήλωνε τότε πως «πλέον δεν έχει ούτε ευρώ από εκείνα τα χρήματα». «Τα έτρωγα, τα έδινα… είχα βοηθήσει παιδάκια που είχαν καψίματα και ήθελαν πλαστικές, άλλα που χρειάζονταν εγχειρήσεις».
