Ο Λάμπρος Μπαλάφας γράφει για το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, όπου ο μεν Αλμέιδα έδειξε να προσαρμόζει το πλάνο του στα χαρακτηριστικά του Πιερό, ο δε Αλόνσο δεν έχει βρει ακόμα τρόπο να βοηθήσει τον Ιωαννίδη, με αποτέλεσμα ο Έλληνας επιθετικός να ταλαιπωρείται.
Η θεωρία που ήθελε το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό να μην κρίνει το παραμικρό, γιατί βρισκόμαστε μόλις στην 6η αγωνιστική και κανένα πρωτάθλημα δεν κρίνεται τόσο νωρίς, ήταν σωστή στη βάση της, αλλά υπήρχαν πολλά επιμέρους θέματα, εξόχως σημαντικά για τις δύο ομάδες.
Οι δύο προπονητές ένιωθαν μεγάλη πίεση, η βαθμολογική συγκομιδή δεν ήταν η αναμενόμενη και μια αποτυχία θα μεγάλωνε την εσωστρέφεια. Κι αν για τον Ντιέγκο Αλόνσο αυτή η κατάσταση είναι συνηθισμένη, για τον Αλμέιδα ήταν πρωτόγνωρη.
Ο Ουρουγουανός τεχνικός του Παναθηναϊκού αμφισβητείται καιρό τώρα, καθώς ούτε τα αποτελέσματα είναι τα αναμενόμενα, ούτε η εικόνα της ομάδας πιστοποιεί μια βελτίωση από παιχνίδι σε παιχνίδι.
Ο τεχνικός της ΑΕΚ από την άλλη, βρέθηκε στο επίκεντρο και δέχτηκε φαρμακερά… βέλη, για πρώτη φορά σε αυτή την τριετή θητεία του πλέον, μιλάμε για τον αναμορφωτή της “Ένωσης”, για τον προπονητή που της χάρισε το τελευταίο πρωτάθλημα, νταμπλ για την ακρίβεια, με ποδόσφαιρο έως και εντυπωσιακό πολλές φορές.
Με αυτά τα δεδομένα, αντιλαμβάνεστε πως το χθεσινό 2-0 της ΑΕΚ ρίχνει νερό στον… μύλο της σκληρής κριτικής προς τον Αλόνσο και την ίδια στιγμή, βγάζει από τα σχοινιά τον Ματίας Αλμέιδα.
Του βγήκε η προσαρμογή του Αλμέιδα
Ο Αργεντινός έφυγε ισχυρός από το ντέρμπι της Νέας Φιλαδέλφειας και δεν ήταν μόνο η νίκη που τον βγάζει ξανά στον… αφρό, είναι πολλά περισσότερα και εξηγούνται ποδοσφαιρικά και μόνο. Από τη στιγμή που ο Λιβάι Γκαρσία τραυματίστηκε, η ΑΕΚ έχασε εκτός από τα γκολ του και το δικαίωμα να βάζει πίεση στον αντίπαλο ψηλά, να κλέβει μπάλες και να απειλεί, να ανοίγει το παιχνίδι της και να ποντάρει πολύ στην ταχύτητα.
Η χρησιμοποίηση του Πιερό αποτελούσε μονόδρομο, αλλά ο φορ από την Αϊτή, έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Λιβάι. Δεν είναι αυτός που θα βγει στα άκρα και θα κάνει διαγώνια κίνηση, με ή χωρίς τη μπάλα, δεν είναι αυτός που θα πάει χαμηλά στο ένας εναντίον ενός και με την… έκρηξή του θα τον περάσει για πλάκα, δεν είναι αυτός με τις τέλειες επαφές και την δημιουργία για τον εαυτό του.
Είναι όμως αυτός που θα δώσει τεράστιες μάχες, γύρω και μέσα στην περιοχή, είναι αυτός που όταν του σηκώσεις τη μπάλα, θα την βάλει στα δίχτυα, μαζί με τον αμυντικό που θα τον μαρκάρει. Το έκανε σχεδόν πανομοιότυπα αυτό, στον ντεμπούτο του κόντρα στον Μίλετιτς του Βόλου και χθες κόντρα στον έμπειρο και εξαιρετικά ικανό, Ίνγκασον.
Ο Αλμέιδα προσάρμοσε γρήγορα το παιχνίδι της ομάδας του, σε έναν φορ, το παιχνίδι του οποίου θέλει άλλον τρόπο ανάπτυξης και τελικών προσπαθειών και εκ πρώτης του βγαίνει. Δεν είναι κάτι που έτυχε, ή απλά συμβαίνει, είναι ένα πλάνο νέας δημιουργίας που φέρει την… υπογραφή του προπονητή της ΑΕΚ.
Αναζητείται πρόοδος
Την ίδια στιγμή ο Ντιέγκο Αλόνσο, καλείται να σηκώσει στους ώμους του, όλο και πιο βαρύ φορτίο, προσθέτει διαρκώς… κιλά, η συνεχώς αυξανόμενη πίεση προς το πρόσωπό του.
Η εικόνα του Παναθηναϊκού στην “OPAP Arena” απείχε πολύ από τα “θέλω”, όλου του… πράσινου οργανισμού. Ελάχιστη δημιουργία, από το πιο ακριβό ρόστερ των τελευταίων ετών, από παίκτες με ποιότητα αναμφισβήτητη, που όμως δεν δείχνουν σημάδια προόδου.
Στο “τριφύλλι” έχουν ξεκαθαρίσει πως το πρωτάθλημα είναι ο μεγάλος στόχος και η διοίκηση έχει προχωρήσει σε σημαντικές επενδύσεις για να πετύχει το στόχο της. Βέβαια, με την τωρινή παρουσία της ομάδας, ο τίτλος δείχνει ανέφικτος. Και δεν μιλάμε για μια βαθμολογική διαφορά που δεν καλύπτεται, μιλάμε για ένα σύνολο προβλέψιμο και εύκολα αντιμετωπίσιμο.
Ταλαιπωρείται ο Ιωαννίδης
Όσοι θεωρείτε πως τα παραπάνω είναι απλά μια θεωρία, παραθέτω συγκεκριμένα στοιχεία, το οποία εξηγούν πολλά και δεν αμφισβητούνται.
Έχω αφιερώσει χιλιάδες λέξεις στα σημειώματά μου, για τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή, που ακούει στο όνομα Φώτης Ιωαννίδης. Το βαρύ πυροβολικό του Παναθηναϊκού, που κοστολογείται γύρω στα 20 εκατομμύρια, μετά από 6 αγωνιστικές πρωταθλήματος, σε 5 συμμετοχές, δεν έχει πετύχει ούτε ένα γκολ!
Αναζητάει ευθύνες, τρέχει διαρκώς να πάρει τη μπάλα ακόμη και κάτω από τη μεσαία γραμμή, “τρώει ξύλο” μέχρι να πλησιάσει στην αντίπαλη περιοχή, περνώντας 2 και 3 αντιπάλους, αλλά μοιραία όταν πλησιάζει στην εκτέλεση έχει χάσει πολύ από την δύναμή του, τον καταβάλει η κούραση και δεν κάνει το τελείωμα που πραγματικά μπορεί.
Εκεί είναι που πρέπει να βοηθήσει ο προπονητής, να δημιουργήσει με συστήματα και τακτική, ιδανικές συνθήκες για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του. Όσο το πλάνο υστερεί, το ταλέντο και η προσωπική ενέργεια του Ιωαννίδη δεν θα αρκούν, ή έστω θα δίνουν περιορισμένες λύσεις. Ακολουθεί μια εβδομάδα που κρίνει πολλά…
