«Αυτοί δεν είναι φίλαθλοι! Άλλη μια φορά αναδεικνύεται η ανεπάρκεια του κρατικού δυναμικού», σημειώνει μεταξύ άλλων ο έγκριτος δημοσιογράφος.
Του Παντελή Σαββίδη
Σε μια απο τις ενδιαφέρουσες εκδόσεις του Θεμέλιο με τίτλο “Λουί Αλτουσέρ Θέσεις”, περιλαμβάνεται και ενα κείμενο του εμβληματικού Γάλλου φιλοσόφου που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην προβληματισμό της αριστεράς τις δεκαετίες 70 και 80 με τίτλο Ιδεολογικοί Μηχανισμού του Κράτους.
Με το ίδιο θέμα ασχολήθηκε νωρίτερα και ο Αντόνιο Γκράμσι.
Ο Αλτουσερ με τον οποίο ασχολήθηκα στη νεότητά μου περιλαμβάνει στους μηχανισμούς αυτούς και τον αθλητισμό. Το ποδόσφαιρο είναι ένας χαρακτηριστικός τέτοιος μηχανισμός.
Σήμερα η ιδεολογική ενσωμάτωση, κυρίως, των νέων γίνεται στην οπισθοδρομική, πνευματικά, Ελλάδα με τον καθολικό έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης απο τους κοτζαμπάσηδες των Αθηνών.
Πολύ απλά και με λίγα λόγια, πως λειτουργεί ως μηχανισμός ενσωμάτωσης το ποδόσφαιρό, από ό,τι μου έμεινε απο την ανάγνωση του βιβλίου:
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ο άνθρωπος αλλοτριώνεται και τα αισθήματα και ένστικτά του καταπιέζονται και απο την διαδικασία της εργασίας και απο άλλους αλλοτριωτικούς μηχανισμούς μιας αστικής κοινωνίας. Πρέπει να εκτονωθεί.
Ως οπαδός μιας ομάδας εκτονώνει την καταπίεση φωνάζοντας και χτυπώντας στα γήπεδα. Έτσι, εκτονωμένος από Δευτέρα μπορεί να συνεχίσει την εργασία του. Αυτά με λίγα και απλά λόγια.
Αυτό είναι η βάση. Η συνέχεια είναι πως αυτούς τους οπαδούς οι ελίτ και οι κρατικές υπηρεσίες τους χρησιμοποιούν για τους σκοπούς τους.
Ο Αρκάν, ένας απο τους πολύ επικίνδυνους Σέρβους παραστρατιωτικούς ηγείτο των χούλιγκανς του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου. Τον συνάντησα στο Grand Hotel της Πρίστινα λίγο πριν αρχίσει το μακελειό στο Κοσυφοπέδιο. Ήλεγχε ολόκληρο το ξενοδοχείο.
Ανάλογες περιπτώσεις και παραδόσεις είχαν και οι άλλες ομόσπονδες δημοκρατίες της πρώην Γιουγκοσλαβίας με τις ομάδες τους, όπως ορθά επισημαίνει σχόλιο στο fb το οποίο μου έστειλε φίλος.
Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, δεν είναι φίλαθλοι. Είναι οπαδοί που επιτελούν διάφορους στόχους και πολλές φορές με το αζημίωτο.
Αυτό συμβαίνει σε μικρογραφία και στην Ελλάδα (όλα σ αυτήν την χώρα σε μικρογραφία συμβαίνουν).
Το τι ήθελαν και γιατί συμπεριφέρθηκαν με τον εγκληματικό τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι οπαδοί της κροατικής ομάδας δεν το γνωρίζω.
Εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι σ’ αυτήν την χώρα για άλλη μια φορά αναδεικνύεται η ανεπάρκεια του κρατικού δυναμικού της.
Δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν τίποτε, δεν είχαν τα ανακλαστικά να αντιδράσουν, δεν κατάλαβαν τίποτε. Το αποτέλεσμα, ένας νεκρός, αρκετοί τραυματίες και άλλος ένας διεθνής διασυρμός της χώρας. Γιατί διασυρμός;
Διότι ο ξένος που πληροφορείται τι γίνεται σε αυτήν την χώρα τη μια βλέπει να την διασύρει η Τουρκία, την άλλη να μην μπορεί να ελέγξει τις φωτιές, την τρίτη να μην μπορεί να ελέγξει τους οπαδούς ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Και φυσικά θα αναρωτιέται: τι είδους χώρα είναι αυτή; Μόνο για χαβαλέ;
Αλλά όλα αυτά είναι διαχειρίσιμα. Εκείνο που δεν θα είναι διαχειρίσιμο είναι πως αν πάμε έτσι, με αυτήν την νοοτροπία των κυβερνώντων και αυτές τις δυνατότητες του κρατικού μηχανισμού, ο Ερντογάν όχι, μόνο, θα έρθει ένα βράδυ αλλά θα κάνει συνεχείς περιπάτους όποτε θέλει. Προσωπικά πιστεύω πως βρίσκεται, ήδη, εδώ, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Θα συνιστούσα στην κυβέρνηση να σοβαρευτεί και να αναζητήσει τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν.
΄Έχουμε όλα τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας σε έκλειψη.
Αλλάξτε νοοτροπία, αλλάξτε την δομή το κράτους, δημιουργήστε τις προϋποθέσεις για την παραγωγή κρατικών στελεχών. Αλλά από έναν πρωθυπουργό που βλέπει το κράτος σαν επιχείρηση, δεν περιμένω τίποτε.
ΠΗΓΗ: anixneuseis.gr
