Τα χρυσά παιδιά της Εθνικής πόλο Ανδρών νίκησαν με 13-7 την ισχυρή Σερβία, πήγαν στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και είναι έτοιμοι να σηκώσουν την κούπα! Εξασφάλισαν, ήδη, την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες!
Παραδόσεις, κατάρες, «φαντάσματα» από το παρελθόν, κακοί δαίμονες. Κανένα από αυτά τα κλισέ δεν μετράει στον αθλητισμό, όταν μία ομάδα είναι εμφανώς ανώτερη από τον αντίπαλο και η εθνική υδατοσφαίρισης των ανδρών αυτή τη στιγμή είναι πολύ καλύτερη από τη Σερβία.
Το απέδειξε με εμφατικό τρόπο στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Φουκουόκα, όπου με άμυνα «μέγγενη» στο πρώτο ημίχρονο, 6/7 στον παίκτη παραπάνω (!) και σωστή διαχείριση, έφτασε πολύ εύκολα στη νίκη με 13-7 και προκρίθηκε, για πρώτη φορά στην ιστορία της (μετά από πέντε αποτυχημένες προσπάθειες), στον τελικό.
Οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου πήραν μία άτυπη ρεβάνς για την ήττα στον τελικό του Τόκιο, εξασφάλισαν την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του 2024, αλλά η μεγάλη πρόκληση είναι πολύ πιο κοντά: ο τελικός του Σαββάτου (29/7, 12:00), απέναντι σε Ισπανία ή Ουγγαρία, είναι η ευκαιρία για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να ανέβει την κορυφή που τόσο επιθυμεί. Και αξίζει!
Η εθνική είχε το απίθανο (για τα δικά της δεδομένα, αλλά και για ματς τέτοιας κρισιμότητας) 6/7 με παίκτη παραπάνω, ενώ οι «πλάβι» τελείωσαν με 3/11. Τρομερή εμφάνιση από όλους τους διεθνείς, MVP αναδείχθηκε ο Μάνος Ζερδεβάς με 12 αποκρούσεις.
Οι Σέρβοι βρήκαν ένα εύκολο γκολ στην κόντρα με τον Γιάκσιτς, στο πρώτο λεπτό του αγώνα, αλλά μετά δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ απέναντι στην ελληνική άμυνα, που ήταν εξαιρετικά στημένη, τόσο στην περιφέρεια όσο και στα 2μ. Ενα γκολ του Σκουμπάκη από την περιφέρεια και ένα του Κάκαρη στον παραπάνω έδωσαν για πρώτη φορά προβάδισμα (2-1) στην εθνική και ξανά ο φουνταριστός της Προ Ρέκο «έγραψε» το 3-2 στο τέλος του πρώτου οκταλέπτου, αφού είχε μεσολαβήσει η ισοφάριση με πέναλτι του Στραχίνια Ράσοβιτς.
Αν κάτι έλειπε από την εθνική (γενικά στο τουρνουά, όχι μόνο σήμερα), ήταν η επιθετική συνεισφορά του Γιάννη Φουντούλη. Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος έμοιαζε «μπλοκαρισμένος» και είχε πετύχει μόλις ένα γκολ, στα τρία ματς που είχε χρησιμοποιηθεί (δεν έπαιξε με το Καζακστάν), ενώ στον ημιτελικό ξεκίνησε με 0/4. Αφού δεν έβρικε στόχο με τον… παραδοσιακό τρόπο, ο αρχηγός δοκίμασε κάτι εναλλακτικό και με μία άψογα εκτελεσμένη λόμπα στον παραπάνω ανέβασε τη διαφορά στα πέντε γκολ (7-2). Λίγο αργότερα, ο Αργυρόπουλος έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα με ένα τρομερό γυριστό σε απευθείας εκτέλεση φάουλ, αλλά οι διαιτητές το ακύρωσαν, θεωρώντας ότι ο Ελληνας παίκτης ήταν μέσα από τα 6μ. Δεν είχε όμως πια καμία σημασία. Η ανανεωμένη Σερβία δεν έχει τις προσωπικότητες για να «γυρίσει» τέτοιο παιχνίδι, πολύ περισσότερο απέναντι σε έναν αντίπαλο γεμάτο σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Η εθνική συνέχισε σε ρυθμό ρελαντί, έφτασε ακόμη και στο +7 και πολύ πριν τη λήξη σκεφτόταν ήδη τον τελικό.
Τα οκτάλεπτα: 3-2, 3-0, 3-3, 4-2
ΕΛΛΑΔΑ (Θοδωρής Βλάχος): Ζερδεβάς, Γενηδουνιάς 2, Σκουμπάκης 1, Γκιουβέτσης, Φουντούλης 1, Παπαναστασίου 2, Δερβίσης, Αργυρόπουλος 3, Αλαφραγκής, Κάκαρης 3, Νικολαϊδης, Γκίλλας 1, Τζωρτζάτος
ΣΕΡΒΙΑ (Ούρος Στεφάνοβιτς): Μίσοβιτς, Ραντούλοβιτς, Ράσοβιτς 2, Ραντζέλοβιτς, Λάζιτς 1, Μιλόγεβιτς 1, Ντράσοβιτς, Γιάκσιτς 2, Γιάνκοβιτς, Ούμποβιτς 1, Βούτσινιτς, Μαρτίνοβιτς, Μίτροβιτς
