«Μπαρούτι» μυρίζει η Μέση Ανατολή μετά τις τελευταίες εξελίξεις μεταξύ Ισραήλ – Ιράν, με τις μεγάλες δυνάμεις, όπως ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα να κάνουν βλέψεις για την επόμενη μέρα και να σχεδιάζουν τις κινήσεις τους.
Αρχικά, η Ουάσιγκτον σε συνεργασία με την ΕΕ προσπαθεί να σταθεροποιήσει την κατάσταση στη Γάζα, ώστε να σταματήσει το Ισραήλ να απασχολεί τον Αραβικό κόσμο, στον οποίο επιχείρησε πρόσφατα άνοιγμα και δέχτηκαν οι ηγεσίες του.
Παράλληλα, προσπαθεί να κατευνάσει τις βλέψεις για στρατιωτικές ενέργειες προς την Τεχεράνη, καθώς το Τελ Αβίβ έχει υπεροπλία, αλλά τυχόν ανάφλεξη θα συμπαρέσυρε συμμάχους του, που δεν επιθυμούν περαιτέρω εμπλοκή.
Η Ρωσία από την άλλη τηρεί «ίσες αποστάσεις» ή τουλάχιστον δεν είναι επίσημα τόσο κοντά στο Ιράν, με το οποίο συνεργάζεται στρατιωτικά λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.
Αναλυτές υποστηρίζουν πως αυτό συμβαίνει, επειδή τα τελευταία χρόνια στη Μέση Ανατολή το Κρεμλίνο προπαγάνδιζε πως έρχεται σε ρόλο ειρηνοποιού. Εξάλλου, η Ρωσία έγινε γνωστή στη συγκεκριμένη περιοχή ως κατακτητής όταν η ΕΣΣΔ εισέβαλε στο Αφγανιστάν και οι πρώτες εξτρεμιστικές οργανώσεις αναπτύχθηκαν για να την πολεμήσουν.
Επίσης, σε περίπτωση που το Ιράν ξεκινήσει να επενδύει στρατιωτικά για μεγάλα άμεσα ή έμμεσα χτυπήματα κατά του Ισραήλ, θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στη ρωσική πολεμική μηχανή που προμηθεύεται φθηνό και αποτελεσματικό οπλισμό από το Ιράν, όπως drones
Ο γρίφος της Κίνας
Μέχρι στιγμής, η Κίνα βρίσκεται εκτός κάδρου από τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τις βλέψεις.
Ξένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το Πεκίνο θέλει να αντικαταστήσει όλες τις πλευρές στο ρόλο του ειρηνοποιού, καθώς δεν έχει καμία ιστορική εμπλοκή με τις αντιμαχόμενες πλευρές. Εντούτοις, αυτό το πλεονέκτημα είναι και μειονέκτημα, ώστε να μην μπορεί να εμπλακεί αμέσως για να επηρεάσει τις εξελίξεις.
Αντιθέτως, άλλοι αναλυτές θεωρούν πως η Κίνα επιδιώκει να ξεφύγει η ένταση ή τουλάχιστον να διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση, ώστε να αποπροσανατολίσει τη Δύση με νέα μέτωπα και να φέρει τη Ρωσία σε δύσκολη θέση, αφού θα «χάσει» το Ιράν που θα κοιτάζει τα προβλήματά του.
Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αλλά στη συγκεκριμένη σκακιέρα μόνο ένας θα είναι ο νικητής, κάτι που ακόμα θεωρείται αμφίρροπο, αφού όσους λόγους έχει η κάθε πλευρά για να χαίρεται, κατέχει και για να χρειάζεται να αλλάξει στρατηγική.
